بررسی الزامات قانونی استفاده از توان داخل در صنعت بالادستی نفت و گاز
اخیرا کشورهای دارای ذخائر نفت وگاز با اتخاذ سیاستهای مختلفی درپی افزایش هرچه بیشتر سهم خود از عملیات نفتی هستند. تصویب قوانین حداکثر استفاده از توانمندی های داخل ازجمله این روش هاست تا با الزام بهکارگیری خدمات نیروی انسانی، تجهیزات و کالاهای تولیدی در قلمرو سرزمینی آن کشور، ارزش افزودهای مضاف بر درآمد ناشی از استخراج نفت در اقتصاد کشور ایجاد نمایند. از زمان اکتشاف نفت در ایران و خصوصا پس از ملی شدن صنعت نفت و نیز پیروزی انقالب اسالمی، قوانین متعددی درخصوص استفاده از توان داخل به تصویب رسیده است. درحال حاضر، »قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی در تامین نیازهای کشور و تقویت آنها در امر صادرات و اصلاح ماده (104) قانون مالیاتهای مستقیم« به عنوان مهمترین سند بالادستی، الزامات مربوط به توان داخل را از قبیل: الزام ارجاع کاربه شرکت ایرانی، مشارکت ایرانی-خارجی یا خارجی، الزام انجام کار، الزام رعایت حداقل نصاب 97 ،٪الزام اطلاع رسانی، الزام نظارت و کنترل پیشبینی نموده و متعاقبا ضمانت اجرای تخلف از این الزامات ونیز موارد استثناء از الزام به استفاده را مقرر می نماید. مقاله حاضر درصدد است تا ضمن تبیین هریک از این الزامات، ضمانت اجرا و موارد استثناء آنها، خلاهای موجود را با لحاظ ویژگی صنعت نفت وگازایران مطرح و حسب مورد پیشنهاداتی را ارائه نماید.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.