سیر تطور جاذبه های بصری «ی معکوس» در کتیبه های ثلث از عصر مغول تا صفویه

قلم ثلث دارای ارزش های بصری والایی در خوشنویسی اسلامی و منطبق با اهداف و کارکرد تزئینات معماری است. بررسی روند تطور و تحول «ی» معکوس در کتیبه های ثلث نشان می دهد که این حرف از دوره ایلخانی تا اوایل عصر صفوی اغلب به صورت کوتاه و مورب نگاشته می شد اما از نیمه عصر صفوی از «ی معکوس شالی یا قطاری» برای تقسیم کرسی بالا و پائین و ایجاد توازن و تعادل حروف در کتیبه نگاری ثلث استفاده بیشتری شد. پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی و با عطف به کار میدانی در خصوص کتیبه های ثلث انجام گرفته است. نتایج این مقاله موید آن است که تطور «ی» معکوس از نوع کوتاه به بلند (قطاری) مبتنی بر دو عامل ملاحظات خوشنویسی از منظر ترکیب و حسن همجواری و ضرورت انطباق خط ثلث با جلوه های بصری معماری اسلامی بوده است. همراه با عوامل گفته شده، از به کار گیری نوع مواد و مصالح، نحوه دورگیری، تراش و ساخت کتیبه ها از عصر ایلخانی تا دوره صفوی نیز نباید غافل ماند. مجموع این عوامل، ضمن آنکه کتیبه های ثلث را از منظر ترکیببندی و انسجام کلی حروف و کلمات تقویت می کرد، بر زیبایی و هماهنگی این نوع اجرا با ملاحظات بصری معماری نیز تاثیر بسزایی نهاد.