بررسی ارتباط احساس غربت و افسردگی در دانشجویان ساکن خوابگاه

تغییر زندگی از زندگی خانوادگی به زندگی دانشجویی علی رغم رویارویی دانشجو با فرصت های جدید برای وی تنش زا هست. به ویژه دانشجویان ساکن خوابگاه احساس غربت و دل تنگی شدیدی را تجربه می کنند. این امر بر پیشرفت تحصیلی، گرایش به سمت مواد مخدر، خودکشی و عملکرد تحصیلی و اجتماعی دانشجویان موثر است ازاین رو، تحقیق حاضر باهدف تعیین احساس غربت و افسردگی در دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی گیلان صورت گرفته است. این مطالعه ی توصیفی مقطعی به صورت سرشماری بر روی 300 نفر از دانشجویان ساکن خوابگاه دانشکده پرستاری، مامایی و پیراپزشکی شرق گیلان در سال 1395 و با استفاده از دو پرسشنامه افسردگی Beck (BDI= Beck's Depression Inventory) و احساس غربت فارسی (Utrecht homesickness scale= UHS) انجام گرفت و آزمون های آماری نظیر T مستقل، ANOVA و Spearman، جهت تجزیه و تحلیل داده ها به کار گرفته شدند. 131 نفر از دانشجویان خوابگاهی وارد این مطالعه شدند. 95 نفر (72/5%) از دانشجویان دختر و بقیه، 36 نفر (27/5%) پسر بودند. تنها در رده سنی 26-24 سال احساس غربت و افسردگی ارتباط معناداری را نشان داد (0/045 =P). در دانشجویانی با معدل کمتر از 15/5 بین احساس غربت و افسردگی رابطه معکوس و معنادار بود (0/027 =P). بین احساس غربت و افسردگی و سایر موارد ازجمله تاهل، فاصله محل سکونت و تحصیل ارتباط معناداری مشاهده نگردید. با توجه به بالا بودن احساس غربت و افسردگی در دانشجویان و اهمیت سلامت روانی این قشر از جامعه به عنوان کادر درمان آینده، برخی روش های حمایت اجتماعی می تواند تاثیر بسزایی در بهبود این موضوع داشته باشد.