بررسی عوامل تاثیرگذار فردی و شغلی بر سلامت کارکنان پزشکی قانونی تهران بر اساس مدل رفاه کل گرا

  سازمان بهداشت جهانی سلامت را به عنوان سلامت کامل جسمی، ذهنی و اجتماعی و نه صرفا غیاب بیماری تعریف می کند. توجه به مفهوم رفاه و بهزیستی به عنوان جنبه مثبت سلامت در میان کارکنان سازمان های مختلف بخصوص در حوزه بهداشت و درمان رویکردی است که امروزه مدنظر بسیاری از پژوهشگران است. کارکنان پزشکی قانونی به جهت قرار گرفتن در معرض فشارهای خاص روحی و جسمی ناشی از مواجهه شدن با بسیاری از مراجعین دارای شرایط خاص آسیب اجتماعی جهت بهره بردن از سلامت شغلی نیازمند سلامت جسمی، اجتماعی، روحی و روانی می باشند. در این مطالعه تحلیلی کاربردی، جهت سنجش سلامت و عوامل فردی و شغلی تاثیرگذار بران، کارکنان اداره کل پزشکی قانونی استان تهران در 4 حوزه تخصصی معاینات، تشریح، کمیسیون و آزمایشگاه پرسشنامه سلامت روانی و فیزیکی بر اساس مدل رفاه کل گرا شامل شش حیطه سلامت فیزیکی، اجتماعی، عاطفی، فکری، حرفه ای و معنوی را تکمیل نموده اند. برای تمام حیطه های رفاه تحت بررسی Cut Point 3 در نظر گرفته شد. میانگین بالای 3 را تحت عنوان وجود رفاه مناسب و میانگین زیر 3 را عدم وجود رفاه در شرکت کنندگان گروه بندی شدند. در این مطالعه تحلیلی 197 نفر شرکت نمودند. نتایج نشان داد که ارتباط معناداری بین برگ خریدهای سابقه حمله قلبی، سابقه فشارخون، محل خدمت، مسئولیت کاری و نمره رفاه کل دارد. در مجموع رفاه عاطفی دارای بالاترین میانگین و رفاه فیزیکی دارای گم ترین میانگین در میان شرکت کنندگان در پژوهش بوده و کلیه شرکت کنندگان در مجموع دارای سلامت نرمال بوده اند. در نتیجه این پژوهش، سابقه بیماری قلبی و فشارخون، محل خدمت، نوبت کاری و مسئولیت کاری بالاترین تاثیر را بر سلامت دارند. همچنین نتایج نشان می دهد که نمره رفاه حرفه ای و فیزیکی بر اساس بخشه ای مختلف پزشکی قانونی نیز متغیر بوده و کارکنان سالن تشریح دارای نمره رفاه کمتری نسبت به بخشه ای دیگر می باشند که این نتایج نشان دهنده تاثیر مستقیم شرایط و محیط کاری بر سلامت کارکنان دارد. به عنوان نتیجه، مدیران پزشکی قانونی باید ارتقا سلامت و پایش دوره ای سلامت کارکنان را به عنوان بخشی از برنامه استراتژیک منابع انسان بر اساس مدل رفاه در نظر داشته باشند.