اثر مصرف خاکی سولفات پتاسیم و محلول پاشی سولفات منیزیم در تحمل انگور نسبت به سرمای مصنوعی و سرمازدگی طبیعی بهاره

دمای پایین فصل های سرد، هر چند سال یک بار به تاکستان های مناطق مختلف کشور خسارت های سنگینی وارد می نماید. مصرف کود پتاسیم برای مقاوم سازی بوته ها به سرمای زمستان بدون توجه به دیگر عنصرها نمی تواند تغذیه مناسب بوته های انگور را فراهم نماید. این پژوهش با هدف تغذیه متعادل و اثرهای آن بر تحمل بوته های انگور(رقم بیدانه سفید) تربیت یافته در سیستم خزنده نسبت به سرما و جلوگیری از خسارت یخبندان در یکی از تاکستان های شهرستان شازند از توابع استان مرکزی انجام شد. آزمایش در قالب طرح اسپلیت پلات بر مبنای بلوک کامل تصادفی با 12 تیمار در 5 تکرار، در سال های 1393 تا 1395 اجرا شد. مقدارهای مختلف کود سولفات پتاسیم در چهار سطح صفر، 75/0، 5/1 و 25/2 کیلوگرم به ازای هر تاک در کرت های اصلی در اردیبهشت ماه و قبل از آبیاری اول و محلول پاشی سولفات منیزیم در سه سطح صفر، 9 و 18 کیلوگرم در 1000 لیتر آب آبیاری (در 2 نوبت بعد از مرحله تمام گل به فاصله 10 روز) در کرت های فرعی مصرف شد. در سال دوم آزمایش (1394 تا 1395) سرمازدگی طبیعی در روز 15 اردیبهشت 1395 با دمای مطلق صفر درجه سلسیوس و سرعت باد 6 متر در ثانیه به وقوع پیوست. افزون بر وقوع سرمای طبیعی، دو مرحله سرمای مصنوعی بر جوانه شاخه های یک ساله (در فصل خواب در سال های 1394 تا 1395) با دماهای 3-، 6-، 9- و 12- درجه سلسیوس اعمال شد. نتیجه ها نشان داد که تاک های تیمار شده با مصرف خاکی 5/1 کیلوگرم از سولفات پتاسیم به ازای هر تاک به همراه محلول پاشی 9 کیلوگرم سولفات منیزیم در 1000 لیترآب (غلظت 9 در هزار)، با کمترین نشت الکترولیت نسبت به دیگر تیمارها در مقابل سرمای مصنوعی و با 32% جوانه رشد کرده شده در رویارویی با سرمای طبیعی تحمل بیشتری داشتند و نسبت یون های پتاسیم به منیزیم در این تیمار برابر 5 بود که نشان از یک نسبت متعادل بین این دو عنصر است.