تحلیل جامع روش های شناسایی نقاط پرتصادف براساس مطالعه میدانی

پیام:
چکیده:
باوجود اهمیت استفاده موثر روش های شناسایی نقاط پرتصادف (HSID)، فقط تعداد کمی از مطالعات، عملکرد روش های متعدد را در جهان ارزیابی کرده اند و در کشور ایران نیز تحقیق جامعی در این زمینه صورت نگرفته است. همچنین هیچ گونه تحقیقاتی در زمینه تعیین ضرایب اهمیت آزمون های ارزیابی در جهان صورت نگرفته است. در این تحقیق هشت روش معمول شناسایی نقاط پرتصادف (شامل فراوانی تصادف (AF)، شاخص همسنگ خسارت مالی (EPDO) براساس ضرایب پیارک و براساس ضرایب کشور کره جنوبی، مقدار P (مورد تایید وزارت راه وشهرسازی)، نرخ تصادف (AR)، معیار ترکیبی، تجربی بایس (EB)، و مبتنی بر خطر اجتماعی)، براساس هفت معیار ارزیابی کمی شامل (آزمون سازگاری مکان، آزمون سازگاری روش، آزمون اختلاف
رتبه بندی کلی، آزمون امتیاز کلی، آزمون شناسایی کاذب، آزمون حساسیت و آزمون دقت) مقایسه شده اند. برای ارزیابی در مطالعات میدانی، از داده های تصادفات سه ساله محور جیرفت-کرمان استفاده شد و نیز از تکنیک روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) برای تعیین ضرایب اهمیت آزمون های ارزیابی استفاده شده است. از نتایج مبتنی بر روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مشخص شد که آزمون اختلاف رتبه بندی کلی نسبت به سایر آزمون ها بهترین عملکرد را در شناسایی "بهترین روش شناسایی نقاط پرتصادف" داراست. آزمون های ارزیابی کمی نشان دادند که روش تجربی بایس، سازگارترین روش برای شناسایی مکان های پرتصادف می باشد و روش های فراوانی تصادف و نرخ تصادف و معیار ترکیبی پس از روش تجربی بایس به علت شناسایی نقاط پرتصادف مشابه، نتایج ارزیابی برابر با همی دارند. به دنبال این روش ها، به ترتیب روش های مقدار P، شاخص همسنگ خسارت مالی براساس ضرایب پیارک، مبتنی بر خطر اجتماعی و شاخص همسنگ خسارت مالی براساس ضرایب کشور کره جنوبی قرار دارند. نتایج نشان می دهد که روش شاخص همسنگ خسارت مالی براساس ضرایب کشور کره جنوبی ضعیف ترین عملکرد را میان تمامی روش های شناسایی نقاط پرتصادف دارا می باشد. البته باید توجه کرد که نتایج براساس داده های یکی از محورهای کشور ایران بودند و عملکرد نسبی این روش های شناسایی نقاط پرتصادف ممکن است وقتی که از سایر داده های تصادف استفاده شود، تغییر کند؛ بااین وجود، نتایج با یافته های قبلی تا حدود بالایی سازگار می باشند.    
زبان:
فارسی
صفحات:
81 تا 95
لینک کوتاه:
magiran.com/p1939239 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 990,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
دسترسی سراسری کاربران دانشگاه پیام نور!
اعضای هیئت علمی و دانشجویان دانشگاه پیام نور در سراسر کشور، در صورت ثبت نام با ایمیل دانشگاهی، تا پایان فروردین ماه 1403 به مقالات سایت دسترسی خواهند داشت!
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 50 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!