فاکتورهای موثر در کشت بافت و روش های انتقال ژن به گیاه گندم

در سال های اخیر، تولید غلات به دلیل تشدید تنش های زنده و غیرزنده ی متعدد کاهش یافته است. ازاین رو اصلاح ارقام غلات سازگار به تنش ها، یک ضرورت در اصلاح آن ها می باشد. از چند دهه قبل، کشت درون شیشه ای برای ریز ازدیادی، گزینش درون شیشه ای در برنامه های اصلاحی، ایجاد مقاومت به تنش ها با بهره گیری از تنوع سوماکلونی ناشی از شرایط درون شیشه ای و همچنین در مهندسی ژنتیک به منظور انتقال ژن از منابع بیگانه به گیاهان زراعی استفاده می شود. چندین فاکتور موثر درکشت بافت سلول در شرایط آزمایشگاه وجود دارد. یک سری از این فاکتورها داخلی و یک سری، خارجی هستند. پاسخ به کشت بافت در غلات تحت تاثیر عوامل متعددی از قبیل ژنوتیپ، منبع ریزنمونه، منشا جغرافیایی، رقم، وضعیت فیزیولوژیکی گیاه دهنده ریزنمونه، محیط کشت و تعامل بین آن ها می باشد. امروزه از جنین های بالغ به همراه آندوسپرم، بدون حمایت آندوسپرم و تکه های نازک از آن به عنوان ریزنمونه در کشت بافت گندم استفاده می شود. انتقال ژن ابزار قدرتمندی است که در بهبود محصول و مطالعات بیولوژی مولکولی غلات استفاده می شود. در اکثر روش های تراریختی، استفاده از کشت بافت برای باززایی گیاهان تراریخته امری ضروری است. مناسب ترین ریزنمونه برای تراریزش آن هایی هستند که قبل و بعد از تراریزش، به کوتاه ترین دوره کشت بافت نیاز داشته باشند.