پیش بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بر اساس ناگویی هیجانی، سبک های مقابله ای و تنظیم شناختی هیجان

در سال های اخیر اختلال خوردن یه عنوان یک اختلال روانی-اجتماعی افزایش چشمگیری داشته و این اختلال نقش مهمی در افت سلامت جسمی و روانی دارد. این پژوهش با هدف پیش بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بر اساس ناگویی هیجانی، سبک های مقابله ای و تنظیم شناختی هیجان انجام شد. این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی 97-1396 بودند که از میان آنان 210 دانشجو (29 مرد و 181 زن) با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه های اختلال خوردن، ناگویی هیجانی، سبک های مقابله ای و تنظیم شناختی هیجان را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-21 و با روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که ناگویی هیجانی (173/0=r)، سبک مقابله اجتناب مدار (198/0=r) و راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان (465/0=r) با اختلال خوردن دانشجویان پرستاری رابطه معنادار مثبت و سبک مقابله مساله مدار (376/0-=r) و راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان (541/0-=r) با اختلال خوردن دانشجویان پرستاری رابطه معنادار منفی داشتند. همچنین متغیرهای راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان، راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان و سبک مقابله مساله مدار به طورمعناداری توانستند 5/45 درصد از تغییرات اختلال خوردن دانشجویان پرستاری را پیش بینی کنند که در این پیش بینی سهم راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان بیشتر از سایر متغیرها بود (05/0>p). نتایج حاکی از نقش و اهمیت متغیرهای راهبردهای مثبت و منفی تنظیم شناختی هیجان و سبک مقابله مساله مدار در پیش بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بود. بنابراین مشاوران و درمانگران باید به نشانه های متغیرهای مذکور توجه کرده و بر اساس آنها برنامه های مناسبی برای کاهش اختلال خوردن دانشجویان پرستاری طراحی و اجرا کنند.