ارزیابی فراوانی جزایر بیماری زایی استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از ژن آلفاتوکسین همراه با تولید پنتون والنتین لوکوسیدین در جدایه های عفونت مجاری ادرار

استافیلوکوکوس اورئوس دومین عامل رایج ایجاد کننده عفونت های بیمارستانی است. این باکتری می تواند از طریق انتقال عمودی و افقی ژن های مقاومت زا را جابه جا نماید. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی مقاومت آنتی بیوتیکی ، فراوانی ژن هایpvl[1] و[2]hla که در جزایر بیماری زایی(SaPIs)[3] قرار گرفته اند و روابط معنی دار بین آن ها است.
مواد و. در این مطالعه مقطعی- توصیفی طی 3 ماه 107 نمونه باکتری های گرم مثبت مشکوک به جنس استافیلوکوک از بیماران مبتلا به عفونت مجاری ادراری جمع آوری شد. از تست های فنوتیپی و پرایمرهای اختصاصی ژن16S rRNA و ژن coa با استفاده از روش مولکولی PCR، برای جداسازی جنس و گونه استافیلوکوکوس استفاده گردید. سپس فراوانی ژن های hla و pvlبا استفاده از پرایمرهای اختصاصیدر جدایه های استافیلوکوکوس اورئوسمورد ارزیابی قرار گرفتند. حساسیت آنتی بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس ها جدا شده به13آنتی بیوتیک مختلف از طریق روش دیسک دیفیوژن و بر اساس جداول CLSI مورد بررسی گرفت و در آخر برای سویه های مقاوم به متی سیلین تست MIC گذاشته شد. باتوجه به تست های فنوتیپی و ژنوتیپی، 50 جدایه به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس تشخیص داده شد. نتایج تست آنتی بیوگرام نشان داد که بیش ترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین (%100) و متی سیلین (%100) و کم ترین مقاوت نسبت به آنتی بیوتیک های جنتامایسین (%5) و ایمی پنم (%4) بوده است. نتایج تست MIC نشان داد که مقدار تاثیرگذار آنتی بیوتیک متی سیلین به بیش ازμl/m l8 افزایش پیدا کرده است که این مقدار 4 برابر بیش از حد استاندارد است. مطالعه نتایج مقاومت آنتی بیوتیکی نشان داد که همه جدایه های استافیلوکوکوس اورئوسجزء گروه MDRهستند. هم چنین نتایج PCRنشان داد که 94% جدایه ها حامل ژن hla و 20% نیز حامل ژنpvl هستند.
بحث: نتایج حاصل از این تحقیق افزایش بیش از حد مقاومت آنتی بیوتیکی را دربین سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از مجاری ادراری نشان می دهد. همراهی ژن های موجود در جزایر بیماری زایی هم چون hla و pvl می تواند بر وخامت موضوع افزوده و درمان عفونت این گونه باکتریایی را با دشواری روبرو نماید.