بررسی وضعیت آموزش دندانپزشکی ایران و عوامل مرتبط با آن در طی سال های 1397-1357

‏ کمیت و کیفیت آموزش علم دندانپزشکی به منظور پاسخگویی به نیازهای درمانی آحاد جامعه دارای اهمیت فراوانی است. پیشرفت های آموزشی این علم و رشد و توسعهدانشکده های دندان پزشکی بعد از پیروزی انقلاب٬ ضرورت تغییرروش های منسوخ و قدیمی را یادآور گردید.این تحقیق جهت بررسی میزان تحقق اهداف برنامه آموزشی وهمچنین وجود خلاء اطلاعاتی در مورد آن ، از اطلاعات موجود کلیه دانشکده های دندانپزشکی کشوردرطی سال های 1397-1357 انجام گرفت . روش شناسی پژوهش حاضر که به لحاظ هدف٬ از نوع مطالعات کاربردی واز نوع توصیفی-تحلیلی بود و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدارک و بروندادهای علمی وزارت بهداشت٬ درمان و آموزش عالی و تمامی دانشکده های دندانپزشکی دانشگاه های علوم پزشکی سراسر کشور بود که عواملی مانند تعداد دانشکده ها٬ تعداد رشته های تخصصی٬ وضعیت تدوین کتاب و عواملی دیگر مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفتند. به نظر می رسد برونداد علمی دانشکده های دندانپزشکی در طی 40 سال گذشته رشد صعودی مناسبی داشته اند و در این زمینه جایگاه مناسبی را به خود اختصاص داده اند.