ارتباط آزمون غربالگری عملکرد حرکتی با ریسک فاکتورهای آسیب زا و توانایی آن در پیش بینی آسیب های ورزشی

هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه بین آزمون غربالگری عملکرد حرکتی با ریسک فاکتورهای آسیب زای تعادل، انعطاف پذیری، چابکی، توان، سرعت و همچنین توانایی پیش بینی آسیب این آزمون در ورزشکاران مرد و زن دانشجو بود. پنجاه و پنج نفر از دانشجویان تربیت بدنی و علوم ورزشی (32 مرد و 23 زن) با میانگین سن 91/0±22/19 سال و قد 56/8±05/170 سانتی متر، به روش هدفمند جهت شرکت در این تحقیق انتخاب شدند. جهت ارزیابی کیفیت حرکات از آزمون غربالگری عملکرد حرکتی استفاده شد. از آزمون های استاندارد؛ پرتاب توپ طبی، چابکی T، 45 متر سرعت، پرش عمودی، تعادل پویا و انعطاف پذیری به منظور سنجش ریسک فاکتورهای آسیب زا استفاده شد. از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون لجستیک در سطح معناداری برای آنالیز داده ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد، افرادی که نمره غربالگری عملکرد حرکتی کمتر از 14 داشتند، 12/4 برابر، بیشتر از افرادی که نمره آن ها بالاتر از 14 است در معرض آسیب هستند (012/0=p). همچنین بین غربالگری عملکرد حرکتی با چابکی و سرعت ارتباط منفی و با پرش عمودی، تعادل پویای Y و انعطاف پذیری V-sit ارتباط مثبت معناداری وجود دارد (05/0>p)، اما با پرتاب توپ طبی ارتباط معناداری وجود نداشت (05/0<p). با توجه به نمرات غربالگری عملکرد حرکتی، 67 درصد از آزمودنی ها در معرض آسیب بودند. با توجه به یافته ها، آزمون غربالگری عملکرد حرکتی می تواند به عنوان ابزاری برای پیش ب ینی آسیب های ورزشی و همچنین سنجش میزان آمادگی جسمانی ورزشکاران، قبل از شرکت در رشته های ورزشی مورد استفاده قرار گیرد.