مطالعه نشانه شناختی سکوت در فضا از خلال جای خالی سلوچ و بیابان

نشانه شناسی روشی است که امکان ارائه تحلیلی جامع از شیوه های مختلف ایجاد و دریافت معنا را فراهم می آورد. و نشانه شناسی فضا به مطالعه پیکربندی های فضایی در گفتمان می پردازد و تاثیرات معنایی را که از آنها نشات می گیرد، مشخص می کند. محمود دولت آبادی نویسنده واقع گرای معاصر ایرانی است که در آثارش فضا را نه به عنوان یک دکور ساده بلکه به عنوان ساحت معناآفرین، برجسته می کند. به علاوه، جای خالی سلوچ گستره وسیعی است که در آن، سکوت، به ویژه از خلال دیگر فضاها، طنین انداز می شود. ژان-ماری گوستاو لوکلزیو، نویسنده معاصر فرانسوی، صدای سکوت را در تمامی آثارش اشاعه می دهد و در بیابان، سکوت بیشتر به عنوان ثمره گستره فضا معرفی می گردد. بر اساس نظریه های مربوط به نشانه شناسی فضا، هدف پژوهش حاضر اینست که نشان دهد چگونه فضا از ماهیت ارجاعی خود رها شده تا بتواند تولید معنا کند و سکوت چگونه از خلال اشکال فضایی ایجاد می شود. به این منظور، مطالعه برخی عناصر نظیر رنگ ها، حیوانات و باد اجتناب ناپذیر است.