بررسی عوامل تاثیرگذار بر مقاومت خانوار روستایی شهرستان الشتر در هنگام خشکسالی با استفاده از چارچوب معیشت پایدار

وجود خشکسالی های اخیر در ایران، یکی از مخاطرات مهم طبیعی محسوب می شود که دارای اثرات و پیامدهای عدیده ای به ویژه در نواحی روستایی است. از جمله این پیامدها دشواری امرار و معاش خانوارهای روستایی است. در این راستا این مطالعه توصیفی- پیمایشی به تحلیل و بررسی عوامل اثرگذار بر مقاومت خانوار روستایی هنگام خشکسالی در شهرستان الشتر پرداخته است. چارچوب تحلیلی استفاده شده در این پژوهش، چارچوب معیشت پایدار است. در این مطالعه از روش های توصیفی، تحلیلی و روابط همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری در این پژوهش کل سرپرست خانوارهای روستایی شهرستان الشتر می باشد (7000 =N). طبق جدول کرجسی مورگان حجم نمونه این مطالعه برابر با 364 نفر از سرپرستان خانوار می باشد که به شیوه نمونه گیری چند مرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود که روایی آن توسط اساتید گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن را ضریب آلفای کرونباخ تایید کرده است. نتایج نشان داد، بیشترین دارایی معیشتی خانوارهای روستایی مربوط به سرمایه اجتماعی و کمترین مربوط به سرمایه مالی می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده سرمایه انسانی و سرمایه اجتماعی در تبیین مقاومت به خشکسالی تاثیر عمده ای داشته است. همچنین باتوجه به بتای بدست آمده سرمایه فیزیکی دارای بیشترین نقش در پیشگویی مقاومت به خشکسالی است.