مقایسه صلاحیت بالینی پرستاران بخش های کودکان از دیدگاه پرستاران و سرپرستاران مرکز آموزشی درمانی کودکان شهر رشت در سال 1396

صلاحیت بالینی جهت انجام اقدامات در حوزه فعالیت پرستاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است . این مطالعه باهدف مقایسه صلاحیت بالینی پرستاران بخش های کودکان از دیدگاه پرستاران و سرپرستاران مرکز آموزشی درمانی کودکان شهر رشت در سال 1396 انجام شد. مطالعه مقطعی از نوع توصیفی - تحلیلی است. کلیه پرستاران و سرپرستاران شاغل در بیمارستان کودکان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان به روش سرشماری نمونه گیری شدند.ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد صلاحیت بالینی عمومی پرستاران لیو((CIRN و پرسشنامه صلاحیت بالینی اختصاصی بخش کودکان بود .داده ها پس از جمع آوری به محیط نرم افزار spss 16 وارد و با آزمون های آماری آنالیز گردید. میانگین نمرات صلاحیت بالینی عمومی از دیدگاه پرستاران (16.31±170.88)و سرپرستاران (20.91±159.47) ومیانگین نمرات صلاحیت بالینی اختصاصی ازدیدگاه پرستاران (10.41±78.28)و سرپرستاران (11.59±74.22) بود .متغیرهایی نظیر سن,وضعیت تاهل,وضعیت شغل,سطح تحصیلات و میزان علاقه مندی ارتباط معنی دار آماری را با سطح صلاحیت بالینی داشتند.(P ≤0.05). نمرات صلاحیت بالینی عمومی و اختصاصی پرستاران بالاتر از نمرات سرپرستاران بود.صلاحیت بالینی از دیدگاه پرستاران و سرپرستاران مطلوب بوده و ارزیابی دوره ای سطح صلاحیت بالینی جهت ارتقا مهارت های بالینی توسط مدیران پرستاری پیشنهاد می گردد .