افزایش کارایی فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بذور زیره سبز (Cuminum cyminum L.) با طول عمر متفاوت تحت تنش شوری

پرایمینگ یکی از راهکارهای بهبود کیفیت فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بذر است که باعث بهبود جوانهزنی بذور در شرایط محیطی تنشزا از قبیل تنش شوری می شود. بدین منظور سه آزمایش مجزا با دو عامل پرایمنیگ و تنش شوری در قالب طرح کاملا تصادفی برای بذور تولیدی سال های 1391،1392 و 1393 زیره سبز اجرا شد. فاکتور اول برای بذور تولیدی سال های 1391 و 1392تیمارهای پرایمینگ با ترکیبات سدیم دی هیدروژن فسفات (NaH2Po4) 1%، اسید آسکوربیک 200 میلی گرم بر لیتر با ترکیب دمایی °C20 و مدت زمان 24 ساعت و NaH2Po41%، با ترکیب دمایی °C4 و مدت زمان 24 ساعت و برای بذور تولیدی سال 1393 اسید جیبرلیک 100 و 200 میلی گرم بر لیتر با ترکیب دمایی °C20 و مدت زمان 24 ساعت و اسید جیبرلیک 100 با ترکیب دمایی °C20 و مدت زمان 12 ساعت بود، بذور پرایم نشده هر سه سال نیز به عنوان شاهد استفاده شد. فاکتور دوم نیز پتانسیل اسمزی اعمال شده توسط کلرید سدیم در چهار سطح صفر، 3-، 6- و 9- بار بود. نتایج نشان داد که با افزایش سطح تنش شوری از شاخص های جوانه زنی، محتوای پروتئین محلول و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، پلی فنل اکسیداز و آسکوربات پراکسیداز کاسته شد، اما تیمارهای پرایمینگ سبب افزایش آن ها شدند. در بذور تولیدی سال 1391 و 1392 NaH2Po41% و در بذور تولیدی سال 1393 اسید جیبرلیک 100 با ترکیب دمایی °C20 و مدت زمان 24 ساعت بیشترین شاخص های جوانه زنی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی را در میان سایر تیمارها داشتند. نتایج کلی آزمایش نشان دهنده این موضوع است که پرایمینگ از طریق افزایش کیفیت بذر و بهبود فعالیت های آنتی اکسیدانی بر افزایش تحمل زیره سبز به تنش شوری موثر است.