اثرات نیترات پتاسیم بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی و فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در دانهال های پسته (Pistacia vera L.) تحت تنش کلرید سدیم

در آزمایش حاضر، پاسخ دانهال های پسته (Pistacia vera L.) بادامی زرند به شوری بر اساس فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز، برخی شاخص های بیوشیمیایی و تجمع یون ها ارزیابی شد. تیمارهای شوری (0، 75 و 150 میلی مولار کلریدسدیم) و نیترات پتاسیم (0، 10و 15 میلی مولار) اعمال شده و نمونه برداری پس از 100روز انجام شد. نتایج نشان دادند در غلظت 75 میلی مولار کلریدسدیم و 10 میلی مولار نیترات پتاسیم، بیشترین فعالیت نیترات ردوکتاز برگ بود و کمترین فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در تیمار کلرید سدیم 150 میلی مولار و 10 میلی مولار نیترات پتاسیم و یا 150 میلی مولار کلریدسدیم وجود داشت. در گیاهان تحت تنش شوری که با نیترات پتاسیم در غلظت های 10 یا 15 میلی مولار تیمار شده بودند، میزان نیترات برگ بیشتر از گیاهان تیمار نشده با نیترات پتاسیم بود. کاربرد نیترات پتاسیم به طور معنی داری نیترات ریشه را در گیاهان تحت تنش شوری افزایش داد. تیمار کلرید سدیم، اسید آمینه کل در برگ را کاهش داد ولی در گیاهان تیمار شده با 75 میلی مولار کلرید سدیم بدون کاربرد نیترات پتاسیم این کاهش وجود نداشت. در هر تیمار شوری، کاربرد 10 یا 15 میلی مولار نیترات پتاسیم موجب کاهش اسیدآمینه کل در ریشه دانهال های پسته شد. میزان یون های سدیم، پتاسیم و کلر به طور معنی داری توسط تیمارهای کلریدسدیم و یا نیترات پتاسیم قرار گرفت. نتایج نشان داد دریافت و اسیمیلاسیون نیترات در برگ و ریشه دانهال های پسته به طور معنی داری توسط کاربرد مداوم پتاسیم نیترات تغییر یافت.