همزیستی برخی قارچ های میکوریزی آربوسکولار با گونه Salsola laricina و تاثیر آن بر بهبود پارامترهای رشد گیاهان

هدف از این مطالعه، بررسی همزیستی برخی قارچ میکوریزی آربوسکولار (AMF) با گونهSalsola laricina (اسفناجیان) از یک تیره گیاهی غیرمیکوریزی و تاثیر آن بر بهبود پارامترهای رشد گیاهان بوده است. در ابتدا، میزان کلونیزاسیون میکوریزی ریشه های گیاهی و تراکم AMFدر خاک منطقه تحت مطالعه مورد ارزیابی و اندازه گیری قرار گرفتند. پس از شمارش هاگ ها در خاک اطراف ریزوسفر گیاه سالسولا، چهار مورفوتایپ که دارای بیشترین فراوانی بودند، به منظور تشخیص مورفولوژیکی جداسازی و برای تهیه مایه تلقیح کشت شدند. شناسایی هاگ ها براساس تحلیل ساختار میکوریزا با استفاده از میکروسکوپ ترکیبی در× 100–1000 انجام شد. بذور گیاه S. laricinaدر گلدان هایی در گلخانه با چهار تیمار مایه تلقیح میکوریزی شامل:Archaeospora schenckii, Glomus deserticola, Scutellospora erythropa, Septoglomus constrictum و یک تیمار بدون تلقیح میکوریزی کاشته شده و مورد آزمایش قرار گرفتند. بیشترین کلونیزاسیون ریشه گیاه توسط قارچ ها در اوایل پاییز (46٪) و بیشترین تعداد مورفوتایپ ها مربوط به تیمار قارچی S. constrictum (تعداد بر 20 گرم خاک) بود. پارامترهای رشدی S. laricina به طور معنی داری در تیمارهای میکوریزی نسبت به غیرمیکوریزی افزایش یافت. با توجه به نتایج این تحقیق، می توان اظهار داشت که شناسایی تعاملات بین گیاهان، خصوصیات خاک و کلونیزاسیون AMF منجر به بهبود مدیریت در اکوسیستم ها می شود.