بررسی و تحلیل جایگاه سواد رسانه ای در مدیریت و برنامه ریزی گردشگری (مطالعه موردی استان مازندران)

بدون شک گردشگری یکی از پدیده های هم سنخ عصر ارتباطات و اطلاعات به شمار می رود. در این عصر برای مدیریت و برنامه ریزی گردشگری ابزارها و راهکارهای موثری وجود دارد که از جمله مهم ترین آن ها استفاده از رسانه ها است. رسانه های دیداری و نوشتاری منابع عمده آفرینش و پویایی فرهنگ ها به شمار می روند و به دلیل کارکرد و نقش های فعالی که در دنیای امروز دارند ، بر بسیاری از جنبه های گوناگون زندگی سایه افکنده و اثرات غیرقابل تردیدی بر جای گذارده اند تا جایی که دانشمندانی نظیر مک لوهان ، دیوید رایزمن و تونیس ، تحولات تاریخی و دوره های متعاقب آن را به واسطه ظهور وسایل ارتباط جمعی و فن آوری وابسته آن دانسته و نقش آن ها را در ابعاد مختلف زندگی اجتماعی ستوده اند. البته لازمه آنلاین بودن در فضای رسانه ای داشتن امکانات سخت افزاری و مهم تر از آن متغیری به نام سواد رسانه ای است در غیر این صورت برچسب آفلاین ها نمی تواند دستاوردی به ارمغان آورد. به طور کلی هدف این مقاله بررسی و تحلیل جایگاه سواد رسانه ای در مدیریت و برنامه ریزی گردشگری با تاکید بر استان مازندران است. سوال اصلی مقاله این است که آیا در عصر اطلاعات و ارتباطات سواد رسانه ای جایگاهی در مدیریت و برنامه ریزی گردشگری استان مازندران دارد؟ فرضیه مقاله این است که بین سواد رسانه ای و مدیریت و برنامه ریزی گردشگری در استان مازندران رابطه وجود دارد. روش این مقاله پیمایشی – توصیفی است. جمع آوری اطلاعات مورد نیاز برای ادبیات نظری سواد رسانه ای با استفاده از روش اسنادی و برای بخش میدانی از روش پیمایشی استفاده شد. جامعه ی آماری این مقاله فعالین گردشگری استان مازندران هستند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 365 نفر از فعالین گردشگری استان مازندران تعیین شد و پاسخگویان به طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان می دهد که سواد رسانه ای در مدیریت و برنامه ریزی گردشگری استان مازندران تنها در حد انتشار عکس ها و تصاویر جاذبه های گردشگری و ارائه برخی خدمات گردشگری نقش دارد.