تاثیر اسید جاسمونیک و اسید سالیسیلیک بر تغییرات رشدی و فیزیولوژیک گیاه گوجه فرنگی تحت تنش شوری

اسید جاسمونیک و اسید سالیسیلیک به عنوان انتقال دهنده پیام در عکس العمل گیاهان به تنش های زنده و غیرزنده، از جمله شوری، عمل می کنند. به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش شوری و کاربرد اسید جاسمونیک و اسید سالیسیلیک بر رشد و فتوسنتز گیاه گوجه فرنگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف شوری ( S0 شاهد، S1 شوری 100، S2 شوری 150 و S3 شوری 200 میلی مولار) و سطوح مختلف اسید جاسمونیک ( JA1 شاهد، JA2 یک و JA3 دو میلی مولار) و اسید سالیسیلیک ( SA1 شاهد و 10SA2 میلی مولار) با سه تکرار، برنامه ریزی شدند. نتایج نشان داد که اسید سالیسیلیک باعث کاهش وزن تر و خشک شاخساره در شوری S0 و افزایش این شاخص ها در شوری S3 شد. در شوری های S1 و S2، اسید جاسمونیک در غلظت زیاد (JA3) باعث کاهش وزن تر شاخساره شد. میزان فعالیت آنتی اکسیدانی در S0 و S1 با افزودن اسید جاسمونیک روند افزایشی و در S2 روند نزولی داشت. فعالیت آنتی اکسیدانی و میزان پرولین در غلظت‏ های کم شوری تحت تاثیر اسید جاسمونیک و اسید سالیسیلیک افزایش یافت، اما در غلظت ‏های زیاد شوری موثر نبود. به طور کلی، به نظر می رسد استفاده از هورمون های مذکور در سطوح کم شوری با تغییر در میزان فتوسنتز و کلروفیل بر میزان رشد و کاهش آن تحت تنش شوری موثرتر از غلطت های زیاد شوری است. همچنین، اسید جاسمونیک در غلظت‏ های کمتر، موثرتر از غلظت ‏های زیاد آن عمل کرد