تاثیر پوشش صمغ باریجه، اسانس زیره سبز و کلرور کلسیم بر ویژگی های کیفی و بیوشیمیایی گیلاس رقم سیاه مشهد

استفاده از مواد شیمیایی برای کنترل ضایعات و حفظ کیفیت محصولات برداشت شده به دلیل اثرات مضر بر محیط زیست با محدودیت های جدی روبرو است. اخیرا پوشش های خوراکی پتانسیل خوبی در حفظ کیفیت و ایمنی میوه و سبزی های مختلف از خود نشان داده اند. تاثیر پوشش صمغ باریجه (در غلظت های صفر، 1، 2 و 3 درصد وزنی/حجمی)، اسانس زیره سبز (در غلظت های صفر، 100 و 200 میکرولیتر در لیتر) و کلرور کلسیم (در غلظت های صفر و یک درصد وزنی/حجمی) بر واکنش های فیزیولوژیکی و کیفی میوه گیلاس رقم سیاه مشهد (Prunus avium cv. Siah Mashhad) مورد بررسی قرار گرفت. میوه های پوشش دار شده به مدت 30 روز در دمای 1±2 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 95-90 درصد در انبار (پخچال) نگهداری شدند. ارزیابی کیفی میوه ها در ابتدای نگهداری، پس از 15 و 30 روز نگهداری در دمای 1±2 درجه سانتی گراد به علاوه یک روز نگهداری در دمای 20 درجه سانتی گراد انجام گرفت. پوشش صمغ باریجه، اسانس زیره سبز و کلرور کلسیم نه تنها سرعت افزایش pH و مواد جامد محلول را کاهش دادند، بلکه به طور موثری اسیدهای آلی کل، محتوی آب و درصد رطوبت میوه، فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز، فنول و فلاونوئید کل میوه را در سطح بالا حفظ نمودند. همچنین در پایان مدت نگهداری بافت میوه های تیمار شده با یک درصد وزنی/حجمی کلرور کلسیم محتوی پرولین بالاتر و مالون دی آلدهید کمتر داشتند. ترکیب صمغ باریجه، اسانس زیره سبز و کلرور کلسیم با همدیگر به صورت معنی داری تاثیر بیشتری نسبت به کاربرد جداگانه تیمارها برکاهش فرآیندهای پیری، حفظ صفات کیفی، ترکیبات آنتی اکسیدانی و ماندگاری میوه گیلاس داشت.