اثر تره هالوز و سیستئین بر کیفیت اسپرم گاو بعد از انجماد

هدف از این پژوهش مطالعه اثر مقادیر مختلف تره هالوز و سیستئین بر کیفیت اسپرم گاو بعد از انجماد-یخ گشایی بود. در این مطالعه، نمونه های منی از سه راس گاو نر جمع آوری و پس مخلوط شدن به شش بخش مساوی تقسیم شده و هر بخش با یکی از رقیق کننده های زیر رقیق و منجمد شد. 1- فاقد سیستئین و تره هالوز (T0C0)، 2- دارای 5 میلی مول سیستئین و فاقد تره هالوز (T0C5)، 3- دارای 10 میلی مول سیستئین و فاقد تره هالوز (T0C10)، 4- فاقد سیستئین و دارای 100 میلی مول تره هالوز (T100C0)، 5- دارای 5 میلی مول سیستئین و 100 میلی مول تره هالوز (T100C5) و 6- دارای 10 میلی مول سیستئین و 100 میلی مول تره هالوز (T100C10). پس از یخ گشایی، جنبایی، وضعیت آپوپتوزیس، زنده مانی، یکپارچگی غشای پلاسمایی و آکروزوم مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های بدست آمده در قالب آزمایش فاکتوریل 2×3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این آزمایش نشان می دهد که سیستئین اثری بر فراسنجه های حرکتی، وضعیت آپوپتوزیس، یکپارپگی غشای آکروزومی و زنده مانی اسپرم گاو پس از یخ گشایی نداشته (P≥0.05) و در همه فراسنجه های فوق در گروه فاقد تره هالوز به طور معنی داری بهتر از گروه دارای تره هالوز بود (P≤0.05). همچنین، بررسی اثرات متقابل تره هالوز و سیستئین در این آزمایش نشان می دهد که تیمار T0C10 بیشترین زنده مانی (P≤0.05) و کمترین میزان اسپرم های آپوپتوز شده را داشت. براساس این نتایج می توان نتیجه گرفت که سیستئین اثری بر اسپرم گاو نداشته و تره هالوز اثر منفی بر کیفیت اسپرم گاو دارد.