سنتز و بهینه سازی حامل های نیوزومی حاوی داروی دوکسوروبیسین به منظور دستیابی به فرمولاسیون نهایی با پتانسیل بالا در دما و اسیدیته سلول های سرطانی

دوکسوروبیسین، از متداول ترین داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی سرطان با عوارض جانبی بسیار همراه بوده و این حقیقت استفاده از آن را با محدودیت هایی مواجه می سازد. در مطالعه حاضر با تکیه بر دانش نانوحامل های دارویی، فرمولاسیون های متعددی از فرم نیوزومه شده این دارو سنتز شده و بهینه سازی های سطحی در خصوص فرمولاسیون منتخب نهایی اعمال گردید. پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی است. سامانه های نیوزومی با فرمولاسیون های متعدد و استفاده از توئین-60 و کلسترول به روش هیدراتاسیون فیلم نازک سنتز شدند. داروی دوکسوروبیسین به طور غیرفعال درون نیوزوم ها بارگذاری شد. سپس بهینه سازی ها بر اساس انتخاب تجربی دو فرمول از 6 فرمول ساخته شده، و بررسی اثر افزودن تویین20، پلیمر DSPE-mPEG (2000) و فسفولیپید کاتیونی DOTAP (به ترتیب) صورت پذیرفت. سپس شاخصه های فیزیکوشیمیایی نانوسامانه از منظر بازده درون گیری، پروفایل رهایش دارو در شرایط مشابه سلول های سالم و سرطانی، قطر هیدرودینامیک،Poly Dispersity Index ، پتانسیل زتا، مورفولوژی و طیف Infrared Spectroscopy (IR) تعیین گردید. به منظور رسم گراف ها و بیان داده ها به ترتیب از نرم افزارهای Origin و Excel استفاده شد. فرمول نیوزوم بهینه شده نهایی نیوزومی دارای قطر nm59/92، انکپسولاسیون 43/0 ± 8/91%، پتانسیل زتا mV5/3- و شاخص پراکندگی 196/0 می باشد. حداکثر رهایش دارو از نانوسامانه تحت شرایط سلول های سالم و سرطانی (C° 37، 4/7=pH و C° 42، 4/5=pH) بعد از گذشت 48 ساعت، به ترتیب؛ 3/62% و 5/76% بوده است. بررسی های Field Emission Scanning Electron Microscope و IR نشان از مورفولوژی کروی و عدم وجود برهم کنش شیمیایی میان نانوسامانه و دارو بوده است. نتایج این مطالعه نیمه هدفمند بودن این حامل دارویی را اثبات می کند. هم چنین نشان می هد، نیوزوم بدون ایجاد تغییر در ماهیت شیمیایی دارو و با تخصصی نمودن دارو رسانی، اثربخشی و کیفیت زندگی بیمار را افزایش و عوارض جانبی را کاهش می دهد.