مطالعه آزمایشگاهی: ارزیابی تجربی سامانه فسفولیپیدی حاوی داروی دوکسوروبیسین هیدروکلراید به منظور کاربرد در شیمیدرمانی

روش های معمول سرطان درمانی به دلیل داشتن عوارض جانبی با مشکلات فراوانی روبرو هستند، بنابراین استفاده از روش های نوین در دارو رسانی به سلول های سرطانی ضروری است. در مطالعه حاضر فرمولاسیون نانویی از حامل های لیپیدی حاوی داروی دوکسوروبیسین سنتز شده و ویژگی های فیزیکوشیمیایی آن مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر نوعی مطالعه تجربی می باشد. سامانه لیپوزومی با استفاده از توئین-20، کلسترول و فسفاتیدیل کولین سویا به روش هیدراتاسیون فیلم نازک سنتز شدند. بعد از بارگذاری داروی دوکسوروبیسین درون لیپوزوم ها، شاخصه های فیزیوشیمیایی نانوسامانه از منظر بازده درون گیری، پروفایل رهایش دارو در شرایط مشابه سلول های سالم و سرطانی، اندازه، پتانسیل زتا، مورفولوژی و طیف IR تعیین گردید. نانو حامل های لیپوزومی دارای قطر nm9/132، انکپسولاسیون 71/93% و پتانسیل زتا mV 18/0±73/38- می باشد. حداکثر رهایش دارو از نانوسامانه در شرایط C° 37، 4/7=pH و C° 42، 4/5=pH و C° 37، 4/5=pH بعد از گذشت 72 ساعت، به ترتیب، 54/36% و 18/74% و 9/55% بوده است. بررسی های SEM و IR نشان از مورفولوژی کروی و عدم وجود برهم کنش شیمیایی میان نانوسامانه و دارو بوده است. نتایج این پژوهش نشان داد که سامانه لیپوزومی ضمن برخورداری از ویژگی های فیزیوشیمیایی مناسب، تغییری در ماهیت شیمیایی داروی ایجاد نکرده و می تواند حاملی مناسب و نیمه هدفمند برای داروی دوکسوروبیسین باشد.