پریاپیسم مرتبط باکوئتیاپین: مطالعه مروری

پریاپیسم عبارت است ازنعوظ طولانی و دردناک پنیس که در غیاب میل و تحریک جنسی رخ می دهد و یک اورژانس اورولوژی است و درصورت عدم درمان سریع، عوارض جنسی به جا می گذارد. اتیولوژی گوناگون از جمله ایدیوپاتیک، دارویی و طبی دارد. به دو نوع LOW-FLOW و HIGH-FLOW تقسیم می شود. داروها ازجمله کوئتیاپین، سبب پریاپیسم نوع LOW-FLOW می شود. مطالعه حاضر با هدف مروری بر ارتباط بین مصرف کوئتیاپین با عارضه پریاپیسم انجام شد.
در اغلب گزارشات در خصوص پریاپیسم ناشی از دارو، ارتباطی با دوز و طول مدت مصرف دارو پیدا نشد اما به دنبال بیش مصرف، مصرف مداوم یا تک دوز و ایدیوسنکراتیک کوئتیاپین، می تواند پریاپیسم رخ دهد. به جز کوئتیاپین، با سایر آنتی سایکوتیک ها هم امکان بروز پریاپیسم وجود دارد. در فرد با سابقه پریاپیسم به دنبال مصرف دارو،در صورت تکرار مصرف داروی مسبب، امکان عود عارضه وجود دارد. پریاپیسم با مکانیسم بلوک گیرنده آلفا1 آدرنرژیک در کورپوس کاورنوزوم پنیس ارتباط دارد. تمایل آنتی سایکوتیک ها برای بلوک این گیرنده، متفاوت است به طوری که در مورد کوئتیاپین این تمایل متوسط است. تجویز هم زمان داروهای مهارکننده آنزیم های CYP450 کبدی با کوئتیاپین سبب افزایش عوارضی چون پریاپیسم می شوند و بالعکس عوامل القاکننده آنزیم های مذکور به همراه کوئتیاپین مثل سیگار کشیدن، با کاهش سطح سرمی دارو سبب کاهش این عارضه می شوند. آگاهی ازاحتمال بروز عارضه پریاپیسم در اثر کوئتیاپین توسط پزشکان، سبب تشخیص و درمان به موقع و جلوگیری از عوارض متعاقب آن می شود.