مروری بر نقش محافظتی ترکیبات پلی فنلی (رسوراترول، کوئرسیتین و کورکومین) بر عملکرد میتوکندری قلب

میتوکندری نقش مهمی در حفظ هوموستاز سلول قلبی در بدن دارد. میتوکندری نه تنها تولیدکننده ATP است، بلکه مهم ترین منبع تولید کننده رادیکال های آزاد اکسیژن می باشد که سبب آسیب اکسیداتیو می گردد. افزایش تولید رادیکال های آزاد اکسیژن و آسیب اکسیداتیو با پاتولوژی قلب و عروق مرتبط است. دفاع آنتی اکسیدانی با کنترل رادیکال های آزاد اکسیژن می تواند نقش مهمی در جلوگیری از آسیب اکسیداتیو ایفا نماید. مطالعه مروری حاضر در تلاش است تا آخرین یافته های علمی در خصوص نقش محافظتی ترکیبات پلی فنولی را در پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی بررسی نماید. رسوراترول (3، 5،′4 تری هیدروکسی–ترانس- استیلبن) یک ترکیب پلی فنولی طبیعی است که در بسیاری از میوه جات و سبزیجات مانند توت و انگور قرمز یافت می شود. رسوراترول با القای بیان ژن های مرتبط با فسفوریلاسیون اکسیداتیو و بیوژنز میتوکندری سبب بهبود عملکرد میتوکندری سلول قلبی می گردد. کوئرسیتین با جلوگیری از اکسیداسیون کلسترول LDL، اثرات گشادکنندگی اندوتلیال عروق، سبب جلوگیری از آسیب اکسیداتیو می گردد. کورکومین یک ترکیب پلی فنولی و ماده موثره گیاه زردچوبه می باشد. کورکومین سلول های قلبی را از آسیب ایسکمی ناشی از پرفیوژن مجدد به وسیله کاهش استرس اکسیداتیو محافظت می نماید. کورکومین با کاهش تولید رادیکال های آزاد اکسیژن و هم چنین بهبود عملکرد سیستم اکسیداسیون فسفوریلاسیون سبب بهبود عملکرد میتوکندری سلول های قلبی می گردد. نقش ترکیبات پلی فنولی مذکور در جلوگیری از آسیب اکسیداتیو و محافظت از قلب ممکن است فراتر از وجود آن ها در غذا باشد و می تواند به عنوان یک ملکول پیشرو در کشف و توسعه داروهای نوین مدنظر قرار گیرد.