اثر حفاظت کبدی عصاره چای سبز (Camellia sinensis) در سمیت کبدی ناشی از سم دیازینون در موش های ماده

دیازینون سبب افزایش تولید رادیکال های آزاد و آسیب به بافت های بدن می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر چای سبز روی بافت و آنزیم های کبد در موش های تیمار شده با دیازینون بود. در این مطالعه تجربی، 40 سر موش ماده نژاد NMRI به 8 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل1 ماده ای دریافت نکرد؛ گروه کنترل2 و کنترل3 به ترتیب روغن زیتون و سالین را به مدت 7 روز دریافت کردند؛ گروه شاهد1 تزریق IP سم دیازینون را به مقدار mg/kg60 به مدت 7 روز و گروه شاهد2 و شاهد3 عصاره چای سبز را به ترتیب با دوز 200 و 300 mg/kg به مدت 28 روز دریافت کردند؛ گروه آزمایشی 1و2 تحت تیمار با عصاره چای سبز و دیازینون قرار گرفتند، به طوری که ابتدا به ترتیب دوزهای ذکر شده چای سبز را برای 28 روز و دیازینون را به مقدار mg/kg60 از روز 14 به مدت 7 روز متوالی دریافت کردند. 48 ساعت پس از آخرین تزریق بافت کبد جدا شد و بررسی های هیستوپاتولوژیک و سطح فعالیت آنزیم های کبدی بررسی شد. داده ها با آزمون ANOVA تحلیل شدند. فعالیت آنزیم های کبدی در گروه شاهد1 نسبت به گروه کنترل افزایش داشت که پس از به کارگیری عصاره چای سبز در گروه های آزمایشی 1و2 کاهش نشان داد (05/0<P). نتایج هیستوپاتولوژیکی نشان داد که در گروه شاهد1 تخریب هپاتوسیت های کبدی به همراه نکروز بافتی دیده می شود که این تغییرات در گروه های آزمایشی1 و 2 دیده نشد. می توان نتیجه گرفت که مصرف چای سبز سطح آنزیم های کبدی را به حالت نرمال برمی گرداند و تغییرات بافتی کبد که در اثر دیازینون ایجاد می شود را بهبود می بخشد.