ارائه مدل هوشمندی سازمانی در منطقه عملیاتی بهره برداری گازی ناروکنگان

بهره برداری کارآمد و اثربخش از سرمایه های دانشی، یکی از بزرگ ترینچالش های پیش روی سازمان های امروزی است و تلاش برای خلق نسل جدید سازمان ها تحت عنوان «سازمان های هوشمند»، از ضرورت های الزام آور عصر دانایی تلقی می گردد. هدف اصلی پژوهش حاضر، ارائه الگوی هوشمندی سازمانی در منطقه عملیاتی بهره برداری گازی ناروکنگان بود. روش پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از حیث جمع آوری اطلاعات، توصیفی- پیمایشی است. ابزار اصلی گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از مدل های هوشمندی سازمانی راج و سانتی (2001)، ماتسودا (1992)، هلال (2000) و آلبرخت (2003) و مصاحبه بود. جامعه آماری پژوهش، 57 نفر از روسا و سرپرستان آشنا به مباحث مدیریتی و مبانی نظری تحقیق در منطقه عملیاتی بهره برداری گازی ناروکنگان بود که از بین آنها 35 نفر که با موضوع پژوهش آشنایی و تسلط بیشتری داشتند به روش نمونه گیری هدف مند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که مدل نهایی هوشمندی سازمانی در منطقه عملیاتی ناروکنگان، دربرگیرنده مولفه های اهمیت و استفاده از دانش، تمرکز بر تیم های خودگردان، ساختار سازمانی، تمرکز بر فناوری اطلاعات، ارتباط سازمانی و اتحاد و توافق در قالب متغیر هوشمندی ساختاری و مولفه های تعلق و اعتقاد به پیشرفت در کارکنان، حافظه سازمانی، قابلیت های فردی، قابلیت های اجتماعی، شناخت سازمانی و رفتار رهبران و مدیران در قالب متغیر هوشمندی انسانی است.