تاثیر افزودن منبع انرژی بصورت روغن خالص یا همراه با دانه سویای برشته و اکسترود شده بر عملکرد و قابلیت استفاده از روغن در گوساله های نر هلشتاین در حال رشد

ارائه مکمل های چربی می تواند به شکل های متفاوت در جیره دام ها صورت گیرد. آزمایش حاضر به منظور بررسی تاثیر نحوه ارائه روغن سویا در گوساله های پرواری بر روی 18 راس گوساله نژاد هلشتاین با میانگین وزن 210 کیلوگرم ± 23 صورت گرفت. سه تیمار آزمایشی شامل 1) روغن سویا مخلوط شده با جیره (DMSO)، 2) در قالب دانه سویای برشته شده (روست شده؛ RSB) و 3) در قالب دانه سویای اکسترود شده (ESB) بود. جیره ها به صورت هم نیتروژن و هم انرژی بودند. طول دوره آزمایشی 10 هفته بود. نتایج آزمایش نشان داد که مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک گوساله های پرواری هلشتاین در این آزمایش تحت تاثیر شیوه ارائه چربی در جیره های مختلف قرار نگرفت. کمترین غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات در آزمایش حاضر مربوط به دانه سویای اکسترود شده بود (04/0P=). غلظت تری گلیسرید در دام های مصرف کننده دانه سویای برشته شده بیشترین بود (01/0P=). فراسنجه های هضمی اندازه گیری شده در گوساله های پرواری نیز تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). فعالیت نشخوار کردن در تیمارهای مختلف نیز معنی دار نبود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نحوه ارائه چربی در سطح استفاده شده (39 گرم در کیلوگرم ماده خشک مصرفی) تاثیر چندانی بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی جیره در گوساله های پرواری ندارد. مطالعات حاضر نیازمند بررسی نحوه ارائه روغن به اشکال متفاوت در سطح بالاتری برای گوساله های نر هلشتاین در حال رشد می باشد.