پیش بینی بخشودگی بین فردی بر اساس مولفه های هوش معنوی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی دوم شهر تبریز

بخشودگی از مفاهیمی است که در مذهب و روان شناسی مثبت نگر به آن توجه شده است و بر نقش سازنده ی آن در سلامت روانی افراد و ایجاد روابط سالم تاکید شده است. عوامل مختلفی می تواند بخشودگی را تسهیل نماید که احتمالا هوش معنوی یکی از آنها است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر پیش بینی بخشودگی بین فردی بر اساس مولفه های هوش معنوی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی دوم شهر تبریز بود. این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. از جامعه ی آماری دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی ناحیه ی دو نمونه یی به تعداد 250 نفر به صورت نمونه گیری خوشه یی چندمرحله یی و بر اساس جدول مورگان انتخاب شد. آزمودنی ها پرسش نامه های هوش معنوی عبدالله زاده و مقیاس بخشودگی بین فردی احتشام زاده و همکاران را تکمیل کردند. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندمتغیره تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همه ی مسائل اخلاقی رعایت شده است و نویسندگان مقاله هیچ گونه تضاد منافعی گزارش نکرده اند. یافته ها نشان داد بین درک و ارتباط سرچشمه ی هستی با بخشودگی (01/0P< و 229/0r=) و همچنین بین زندگی معنوی با بخشودگی (001/0 P<و 324/0r=) رابطه ی مثبت و معناداری وجود داشت. علاوه براین، نتایج رگرسیون نشان داد که زندگی معنوی می تواند 5/10 درصد واریانس بخشودگی بین فردی را به طور معنی داری پیش بینی کند. بر اساس نتایج می توان گفت معنویت جستجوبرای یافتن عناصر مقدس، معنایابی، هشیاری بالا و تعالی است و هوش معنوی توانایی برای استفاده از این موضوعات است که می تواند کارکرد و سازگاری فرد را پیش بینی کند و بخشودگی بین فردی را بالا برد.