روند تغییرات و نوسانات بارش در تالاب شور گلپایگان

تغییرات و نوسانات بارش به عنوان یکی از مهم ترین نتایج تغییر اقلیم در جهان به شمار می آید. آنچه در این بین به طور مستقیم تاثیر می پذیرد، تغییر در میزان جریان آب های سطحی و چرخه هیدرولوژی است. بنابراین شناخت رفتار نوسانی و الگوهای حاکم بر آن در یک حوضه آبریز، نقش بسیار تاثیرگذاری در مدیریت بهینه حوضه های آبریز دارد. از این جهت در این پژوهش سعی شده است تا به شناسایی روند الگوهای نوسانی حاکم بر بارش و همچنین نوع روند بارش در حوضه آبریز گلپایگان پرداخته شود. بدین منظور از داده های روزانه بارش ایستگاه های هواشناسی نزدیک به تالاب شور گلپایگان استفاده گردید. جهت تحلیل روند از رگرسیون خطی و روش من-کندال و جهت شناسایی چرخه های حاکم بر بارش از تکنیک تحلیل طیف استفاده گردید. نتایج تحلیل روند نشان داد که در همه ایستگاه های مورد مطالعه، بارش روند کاهشی معنی داری داشته است. به طوری که بالاترین روند کاهش معنی داری با 23- میلی متر برای ایستگاه گلپایگان می باشد. نتایج تحلیل طیف نیز نشان دهنده ی وجود چرخه های کوتاه مدت 2 تا 5 ساله در اکثر ایستگاه های مورد مطالعه است. بیشتر دانشمندان چرخه های 2 تا 3 ساله (چرخه کوتاه مدت) را به ال نینو-نوسانات جنوبی (ENSO) و تغییرات دوسالانه (QBO) را به الگوی بزرگ مقیاس گردش عمومی جو و جریانات مداری نسبت داده اند.