ارزیابی میزان انحراف رفتار راننده پیرو نسبت به راننده ایده آل در آشفتگی جریان ترافیک با استفاده از تحلیل پوششی داده ها

ترافیک حرکت–توقف در آزادراه ها، منجر به آشفتگی جریان ترافیک و افزایش تاخیر می شود. وسایل نقلیه پیرو در زنجیره داده های عبوری در زمان ورود و خروج از آشفتگی به سبب ذات غیرقابل پیش بینی رفتار رانندگی، الگوهای رفتاری متفاوتی نسبت به اثر موج حرکت–توقف نشان می دهند. الگوهای رفتاری راننده پیرو در زنجیره وسایل نقلیه با استفاده از تئوری نامتقارن رفتاری در فاز کاهش شتاب به دو الگوی رفتاری زیرواکنشی روواکنشی منتهی می شود. راننده پیرو بر اساس الگوهای رفتاری در فاز کاهش شتاب، پاسخ های متفاوتی نسبت به موج کاهش شتاب دریافتی نشان می دهد که منجر به افت سرعت کم تر یا بیشتری نسبت به راننده ایده آل، و تاخیر بیشتر یا کم تر در زنجیره حرکت وسایل نقلیه می شود. در این مقاله، دو پارامتر انحراف رفتار و زمان تغییر رفتار راننده پیرو نسبت به راننده ایده آل، بر اساس مدل تعقیب خودرو نیویل، در فاز کاهش شتاب نسبت به موج کاهش شتاب انتشاریافته در زنجیره وسایل نقلیه شناسایی می شود. به منظور شناسایی کم ترین زمان تاخیر در زنجیره وسایل نقلیه در فاز کاهش شتاب، روش تحلیل پوششی داده ها به کار گرفته شد تا کارا ترین میزان انحراف رفتار و زمان تغییر رفتار راننده پیرو متناسب با موج کاهش شتاب دریافتی و سر فا صله مکانی پیرو در زمان دریافت موج تعیین شود. نتایج نشان دادند که بر اساس الگوی رفتاری زیرواکنشی در سرعت ها و سرفاصله های مکانی مختلف، راننده پیرو به رانندگی با الگوی رفتاری خود تمایل دارد، درحالی که مقدار موج انتشاریافته از وسیله پیشرو تاثیری بر خروجی ها ندارد. نتایج ذکرشده منجر به تاخیر کم تر در زنجیره وسایل نقلیه می شود.