تاثیر تمرین مقاومتی بر عوامل انعقادی و فیبرینولیز در کودکان چاق غیرفعال

  چاقی در کودکان می تواند منجر به چاقی، بیماری های قلبی عروقی و اختلال عوامل انعقادی و ضدانعقادی خون شود. هدف از تحقیق حاضر تاثیر تمرین مقاومتی بر عوامل انعقادی و فیبرینولیز خون در کودکان بود. 30 کودک پسر چاق (8-12 سال) بر اساس ویژگی های آنتروپومتریکی و ترکیب بدن به صورت تصادفی به دو گروه همگن تمرین و کنترل تقسیم شدند. تمرین مقاومتی سه جلسه در هفته و به مدت ده هفته با شدت 50-60 درصد یک تکرار بیشینه اجرا شد. نمونه گیری خونی قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی جمع آوری شد و برای اندازه گیری متغیرها مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها کاهش معنی دار سطوح بازدارنده فعال کننده پلاسمینوژن (PAI-1)، فعال کننده پلاسمینوژن نوع بافتی (t-PA)، D-دایمر، سطح فیبرینوژن، اینترلوکین-6، فاکتور وان ویلبراوند و درصد چربی بدن در گروه تمرین مقاومتی در مقایسه با گروه کنترل را نشان داد (05/0>P). با این وجود تفاوت معنی داری بین درصد فعالیت پروتئین S، پروتئین C، زمان پروترومبین، زمان نسبی ترومبوپلاستین، تعداد پلاکت ها، وزن بدن و شاخص توده بدن در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد (05/0P). نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که تمرینات مقاومتی با شدت متوسط با کاهش فاکتورهای انعقادی و التهابی ممکن است منجر به کاهش وقوع تصلب شرایین در بچه های چاق شود و می تواند به عنوان پروتکل تمرینی مناسب برای حفظ سلامتی در کودکان چاق مورد استفاده قرار گیرد.