نمادهای عرفانی در نگاره های بهشت معراجنامه میرحیدر(براساس آیات قرآن و اندیشه های اسلامی)

توصیف بهشت، در قرآن و روایات اسلامی به تفصیل بیان شده است. نقاشی اسلامی نیز بنا به ضرورت نسخ مصور، به تصویرگری این موضوع توجه نموده است. یکی از نسخی که موضوع بهشت به صورت گسترده در آن تصویرسازی شده است نسخه مصور معراجنامه میرحیدر می باشد که به توصیف روایی معراج پیامبر (ع) پرداخته است. با توجه به ماهیت معنوی موضوع معراج از یک سو و بافتار عرفانی عصر تیموری از سوی دیگر، نگارگران این نسخه به دفعات از نمادهای عرفانی در تصویرگری آن بهره برده اند. دستیابی به نحوه ترجمان بصری بهشت و روایت های قرآنی آن توسط نقاشان دوره تیموری است.
پژوهش حاضر می کوشد ضمن شناسایی و مطالعه نمادهای عرفانی این نگاره ها با روش توصیفی تحلیلی، به بررسی 6 نگاره بهشتی از نسخه مذکور بپردازد که به روش کتابخانه ای به دست آمده اند.
سوال پژوهش این است؛ مصوران این نسخه از کدام نمادهای عرفانی در بیان تصویری بهشت بهره گرفته اند؟
نتایج نشان می دهد: نگارگران علاوه بر مصور نمودن داستان؛ به بیان مفاهیم نمادین مورد نظر خود پرداخته اند،این بیان تصویری برگرفته از دیدگاه عارفانه مصوراین نگاره ها می باشد،از جمله مفاهیمی همچون:محراب، تاج، نهرها و... تااز معنای ظاهری که بیانگر داستان است، به معنای باطنی که همان معارف آموزه های دینی است رهنمون شوند.