مدل سازی عوامل تاثیرگذار در شدت تصادفات عابرپیاده با استفاده از روش تحلیل عاملی و رگرسیون لجستیک

پیاده روی یکی از جنبه های اجتناب ناپذیر حمل و نقل شهری است و شهروندان برای انجام امور روزانه ناگزیر به طی نمودن بخشی از مسیر به صورت پیاده هستند. در سفرهای کوتاه انتخاب پیاده روی تا مقصد توسط کاربران، مهمترین شاخص در تجلی سلامت ترافیک شهری است . حفظ و بهبود ایمنی تردد عابرپیاده، مهمترین عامل در تشویق آنها نسبت به انتخاب پیاده روی است.

در این پژوهش با مطالعه و بررسی تصادفات عابرین پیاده و عوامل تاثیرگذار در آن در دو منطقه پرازدحام شهر رشت، نسبت به مدلسازی تصادفات عابرپیاده جهت شناخت و درک بهتر پارامترهای موثر بر ایمنی تردد عابرین، اقدام شده است. جهت مدلسازی و تعیین معادله، از تحلیل عاملی و رگرسیون لجستیک، استفاده شده است . متغیر وابسته در اینجا، شدت تصادفات عابرپیاده (جرحی و فوتی) بوده و متغیرهای مستقل نیز عوامل تاثیرگذار در تصادفات عابرین هستند. در گام نخست، متغیر های مستقل با توجه به فراوانی آنها در تصادفات (جرحی و فوتی) بصورت عامل های (گروه های) جدید جهت کاهش متغیرها دسته بندی شده و در ادامه رابطه عام لهای جدید با متغیر وابسته در معادله ای با استفاده از رگرسیون لجستیک تعیین می شود.

نتایج نشان میدهد که سن عابرپیاده رابطه معکوسی با شدت تصادفات داشته است. بدینمعنا که با افزایش متغیر سن، تصادفات جرحی کاهش می یابد. همچنین به لحاظ زمانی بیشترین تصادفات جرحی عابرین در نیمه دوم سال و همچنین اواخر هفته رخ داده که م یتواند ناشی از بازگشایی مدارس و دانشگا ه ها و تردد بیشتر در این ایام باشد.

بایستی توجه ویژهای به گروه های سنی آسیب پذیر، که عمدتا جوانان و نوجوانان هستند، صورت پذیرد. همچنین به علت بازگشایی مدارس و دانشگا ه ها در نیمه دوم سال و تردد بیشتر دانشجویان در این دو منطقه شهر رشت و نیز شرایط جوی در ماه های پاییز و زمستان می بایست تمهیدات لازم جهت کاهش تصادفات عابر پیاده لحاظ شود . از طرفی با برگزاری کلاس های آموزشی مختص عابران، ارتقاء آگاهی عمومی از طریق رسانه های جمعی، فرهنگ سازی لازم جهت استفاده از تسهیلات تردد ایمن مثل پل عابر پیاده، عبور از گذرگاه های عابرپیاده، توجه به چراغ راهنمایی و... میتوان گامی مثبت در جهت کاهش تصادفات عابرین برداشت.