اثر هایپرکلسترولمیا روی پراکنش نشانگرهای فعال سازی لنفوسیت های T خون محیطی

  ارتباط بین میزان بالای چربی خون و القای برخی بیماری ها، نشان دهنده اثر هایپرلیپیدمیا و مخصوصا هایپرکلسترولمیا روی سیستم ایمنی، پاسخ التهابی و ترشح سایتوکین ها است. این اثربخشی به خاطر تغییر ترکیب کلسترول در غشای سلولی و سیتوپلاسم ماکروفاژها می باشد که سبب مختل کردن مسیر سیگنالی لازم برای پاسخ ایمنی ذاتی است. هدف از این تحقیق بررسی اثر هایپرکلسترولمیا روی خصوصیات فنوتیپی سلول های T و بیان نشانگرهای فعال سازی مرتبط با آن بود. در تحقیق تجربی حاضر مقدار 3میلی لیتر خون وریدی از 30 فرد بیمار هایپرکلسترولمیا و 30 فرد سالم گرفته شد. پراکنش نشانگرهای فعال سازی با روش ایمونوفنوتایپینگ و با استفاده از آنتی بادی های ضدCD25، CD69، CD4 و CD8 مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون آماری T مستقل به کار رفت و در نهایت خروجی داده ها با نرم افزارهای 10 Flow Jo و 16 SPSS آنالیز شد. بررسی نشانگرهای فعال سازی روی سلول های T بیماران هایپرکلسترولمیا نشان داد که بیان ماکر CD25 روی سلول های T CD8+ و CD4+ به طور معناداری به ترتیب به میزان 0/8 و 2% و بیان نشانگر CD69 روی سلول های T CD8+ و CD4+ به طور معناداری به میزان 1/92 و 2/12% کاهش یافت (05/0>p). تغییر خصوصیات فنوتیپی سلول های T و کاهش بیان نشانگرهای فعال سازی در شرایط با کلسترول بالا ممکن است سبب تضعیف سیستم ایمنی بدن در بیماران هایپرلیپیدمیا شود.