چالش های هوشمندسازی در دانشگاه مبتنی بر پنج عنصر برنامه درسی هدف، محتوا، زمان، فضا و ارزشیابی

هدف از این تحقیق بررسی چالش های هوشمندسازی در دانشگاه فرهنگیان مبتنی بر عناصر برنامه درسی از نظر استادان، مجریان و کارشناسان فناوری بود. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی و جامعه آماری پژوهش استادان، مجریان (روسا، معاونین) و کارشناسان فناوری دانشگاه فرهنگیان در سال 1394بودند که از بین جامعه مذکور، پردیس های منطقه 9 کشور شامل سه استان قزوین، زنجان و گیلان به شیوه تصادفی انتخاب شدند. تمامی مجریان و کارشناسان فناوری پردیس های مذکور (42 نفر) به شیوه سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. 93 نفر از استادان نیز با روش تصادفی طبقه ای از زنجان، قزوین و گیلان انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بردیدگاه کلاین بود. روایی صوری محتوایی از طریق شاخص نسبت روایی محتوایی (CVR) 99/0 بدست آمد. پایایی پرسشنامه نیز با روش آلفای کرونباخ 91/0 محاسبه شد. نتایج آزمون t تک نمونه ای نشان داد که از نظر استادان، مجریان و کارشناسان فناوری میزان چالش های هوشمند سازی در دانشگاه فرهنگیان در عناصر محتوا، زمان، فضا و ارزشیابی زیاد و در عنصر هدف کم است. نتایج آزمون tگروه های مستقل نشان داد که بین دو گروه استادان، مجریان و کارشناسان فناوری در میزان چالش های هوشمند سازی تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که بین رتبه بندی چالش ها از نظر از نظر استادان، مجریان و کارشناسان دانشگاه فرهنگیان تفاوت معناداری وجود دارد، به طوری که عنصر ارزشیابی دارای بالاترین رتبه و پس از آن به ترتیب عناصر، فضا و محتوا و پایین ترین رتبه مربوط به عناصر زمان و هدف است.