صورت بندی گفتمان و استراتژی های زبانی داستان « پسرک لبوفروش » صمد بهرنگی با رویکرد تحلیل گفتمان لاکلا و موف

صمد بهرنگی، از نویسندگان دهه 1340 ایران است که موضوعات اجتماعی عصرش را در قالب داستان های کودک و نوجوان به روایت گذاشته و برخلاف گفتمان خنثی و تسلیم طلبانه حاکم بر آثار معاصر، مخاطبانش را به مبارزه با وضعیت موجود فرامی خواند و می کوشد مسیر جدیدی را در داستان نویسی بگشاید. اکنون گفتمان داستان «پسرک لبوفروش» صمد بهرنگی را با توجه به نظریه تحلیل گفتمان بررسی کرده ایم تا مشخص شود تا چه اندازه عوامل فرامتنی، متنی و بافت سیاسی- اجتماعی دهه 40 در تولید متن دخیل بوده است؟
این پژوهش با رویکرد «تحلیل گفتمان لاکلا و موف» و با روش «توصیفی تحلیلی» انجام شده است. در این داستان، گرایش سیاسی- اجتماعی صمد بهرنگی سهم عمده ای در به چالش کشیدن گفتمان تحولات اجتماعی و اقتصادی مهمی چون برنامه اصلاحات ارضی و پیامدهای آن داشته است. همچنین بروز گفتمان رقیب در قالب برخی ابزارهای تحلیل گفتمان چون برجسته سازی، حاشیه رانی، غیریت سازی و استراتژی های زبانی دیده می شود.