اعتباریابی مولفه های اساسی برنامه درسی دانشجو با استفاده از تحلیل ساختاری تاییدی

پژوهش حاضر با هدف تعیین قدرت تبیین مولفه های به دست آمده در برنامه درسی دانشجو می باشد. این مطالعه از حیث نوع بنیادی، از حیث رویکرد، توصیفی و از نوع طرح های آمیخته اکتشافی است. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مصاحبه بازپاسخ با هشت نفر از صاحب نظران حوزه تعلیم و تربیت در دانشگاه تهران در بخش کیفی؛ و پرسشنامه استخراج شده از نتایج مصاحبه در بخش کمی است که در میان دانشجویان تحصیلات تکمیلی به منظور تایید و رتبه بندی مولفه های مربوط به ویژگی های دانشجویان اجرا شد. در بخش کیفی به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش سه مرحله ای اشتراوس و کوربن (1990) و در بخش کمی از تحلیل ساختار تاییدی و آزمون فریدمن استفاده شد. بر اساس 100 مشاهده جمع آوری شده، چارچوب نظری با استفاده از نرم افزار AMOS مورد آزمون قرار گرفت. با توجه به نرمال نبودن داده ها، از روش GLS جهت برآورد پارامترها استفاده گردید. درمجموع چهار مولفه محوری از مصاحبه های انجام گرفته به دست آمدند که عبارت اند از: ویژگی های برنامه درسی دانشجو؛ عناصر اصلی آن شامل دانشجو، استاد و سازمان؛ مراحل شکل گیری شامل عوامل زمینه ای و عوامل محرک؛ و موانع و چالش های شکل گیری این برنامه درسی.