پاسخ غلظت سرمی آیریزین و مقاومت به انسولین به یک جلسه تمرین حاد پیلاتس در زنان چاق غیرفعال

آیریزین مایوکاینی است که در اثر فعالیت ورزشی حاد از عضله ترشح شده و مصرف انرژی را افزایش می دهد. هدف از پژوهش حاضر تعیین پاسخ غلظت سرمی آیریزین و مقاومت به انسولین به یک جلسه تمرین حاد پیلاتس در زنان چاق غیرفعال است. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری این تحقیق را زنان چاق غیرفعال شهر اهواز تشکیل دادند که 21 آزمودنی با (میانگین سنی 0/10±1/39 سال و میانگین BMI 4/3±9/35 کیلوگرم بر مترمربع) به طور تصادفی به دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (9 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرینی به 60 دقیقه تمرین پیلاتس با شاخص درک فشار بورگ 16-14 پرداختند، درحالی که گروه کنترل هیچ گونه فعالیت ورزشی نداشتند. نمونه های خونی قبل (پس از حداقل 8 ساعت ناشتایی) و بلافاصله پس از فعالیت پیلاتس برای اندازه گیری سطوح آیریزین، گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از آزمون تی وابسته و تحلیل کواریانس استفاده شد و ارتباط بین متغیرهای تحقیق با آزمون هم بستگی پیرسون محاسبه گردید. نتایج نشان داد، پس از یک جلسه تمرین پیلاتس سطوح سرمی گلوکز (23/0(P=، انسولین (44/0(P=، مقاومت به انسولین (50/0(P= و آیریزین (14/0(P= در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل تغییر معناداری پیدا نکرد (05/0<P). همچنین، هیچ رابطه ای بین آیریزین با گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین مشاهده نشد (05/0<P). اگرچه مطالعه در این زمینه در آغاز راه است، اما به نظر می رسد تمرین حاد پیلاتس تاثیری بر سطوح گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین و آیریزین ندارد.