اثرات کوئرستین در بهبود آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد در مدل موشی بیماری ام اس

سال ها است که استفاده از گیاهان دارویی در کنترل بیماری های مختلف مرسوم می باشد. کوئرستین به عنوان یک عضو فلاونوییدی دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی است. این مطالعه به منظور تحقیق بر روی اثرات احتمالی سودمند کوئرستین در تخفیف علایم آنسفالومیلیت خودایمن تجربی (EAE) انجام شده است. در این مطالعه تجربی، EAE توسط نخاع هموژنیزه شده خوکچه هندی و ادجوانت کامل فروند در رت های نژاد ویستار القا شد. سپس رت ها در سه گروه 10 سر قرار گرفتند. درمان با کوئرستین (10 میلی گرم بر کیلوگرم روزانه خوراکی) از روز 12 بعد از ایمن سازی زمانی که رت ها اولین نشانه ی علایم درمانگاهی را نشان دادند آغاز شد. نمونه های مغز و خون از حیوانات در روز 36 اخذ شده و جهت آزمایشات بعدی مورد استفاده قرار گرفت. درمان با کوئرستین منجر به بروز نتایج مناسبی در رت های مبتلا به EAE در مقایسه با رت های مبتلا بدون درمان شد. میزان آنزیم های میلوپراکسیداز و نیتریک اکساید سرمی و مالون دی آلدئید در بافت مغز رت های مبتلا نسبت به گروه کنترل سالم افزایش معنی دار داشت (05/0>P). میزان اسیداوریک در سرم رت های مبتلا نسبت به گروه کنترل سالم کاهش یافت (05/0>P). به نظر می رسد درمان با کوئرستین می تواند به عنوان یک استراتژی سودمند جهت افزودن به پروتکل افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس در نظر گرفته شود.