اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و ذهن آگاهی بر نشانه های پرخوری عصبی

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و ذهن آگاهی بر بهبود نشانه های پرخوری عصبی بود. این پژوهش در چهارچوب طرح تجربی تک موردی و با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه پلکانی صورت پذیرفت. نمونه های این پژوهش 3 نفر از ساکنین شهر ارومیه بودند که طبق ملاک های DSM5 مبتلا به پرخوری عصبی بودند و به صورت در دسترس انتخاب و داوطلبانه وارد برنامه آموزش شدند. برنامه آموزشی طبق پروتکل پیشنهادی مک کی و وود و برنتلی طرح ریزی و در جهت بهبودی علائم پرخوری عصبی برنامه ریزی شد و در 10 جلسه انجام گرفت. هر جلسه با پرسشنامه های بولیمیا، پرسشنامه تصویر بدنی (روابط چندبعدی بدن)، پرسشنامه افسردگی بک و پرسشنامه اضطراب بک سنجش صورت گرفت. در پایان برنامه خودیاری ارائه شد و یک ماه بعد سنجش پیگیری صورت گرفت. یافته ها نشان داد که پس از 10 جلسه آموزش تنظیم هیجان و ذهن آگاهی به طور متوسط علائم پرخوری عصبی 64.33 درصد و تصویر بدنی 39.65 درصد و افسردگی 39.96 درصد و اضطراب 50.76 درصد بهبودیافته و پس از پیگیری یک ماهه در علائم پرخوری عصبی به میزان 54.71 درصد، تصویر بدنی 39.39 درصد، افسردگی 28.17 درصد و اضطراب 45.44 درصد بهبودی مشاهده شد. تجزیه و تحلیل یافته های این پژوهش بیانگر آن بود که آموزش تنظیم هیجان و ذهن آگاهی بر بهبود اختلال پرخوری عصبی موثر است و با مقداری تامل می توان گفت در موجب بهبودی در اضطراب افراد مبتلا به پرخوری عصبی می شود. اما در بهبود ادراک نادرست از تصویر بدنی و افسردگی در افراد مبتلا به پرخوری عصبی تاثیری ندارد.