بررسی سرواپیدمیولوژیک آلودگی به ویروس آرتریت- آنسفالیت بز در بزهای استان خوزستان

آرتریت- آنسفالیت بز یک بیماری ویروسی است که توسط یک لنتی ویروس ایجاد و با علایمی نظیر آرتریت، پنومونی، التهاب پستان و آنسفالیت در بز مشخص می شود. هدف از این مطالعه تعیین شیوع سرمی آلودگی با ویروس آرتریت- آنسفالیت در بزهای استان خوزستان و همچنین ارتباط آن با فاکتورهای محیطی و میزبانی بود. در این پژوهش نمونه های سرمی به طور تصادفی از 368 راس بز از شهرهای اهواز، دزفول، ایذه، شوشتر، سوسنگرد و هندیجان جمع آوری گردید و با آزمایش الیزا ارزیابی شد. شیوع سرمی آرتریت- آنسفالیت 67/14 درصد (فاصله اطمینان 95% : 28/18- 06/11 درصد) بود. رگرسیون لاجستیک نشان داد که شانس آلودگی بین سن برحسب سال و بیماری 11/1 (فاصله اطمینان 95% : 13/1- 93/0) است. شانس آلودگی جنس نر 42/1 برابر جنس ماده (فاصله اطمینان 95% : 95/3 -51/0) است و جنس 2/0 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می کرد. شانس آلودگی بزهایی که سابقه ی سقط دارند 48/1 برابر بدون این سابقه (فاصله اطمینان 95% : 66/3 -6/0) بود و سابقه سقط 4/0 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می کرد. فراوانی نسبی آلودگی در شهرهای شوشتر، ایذه، دزفول، سوسنگرد، هندیجان و اهواز به ترتیب 67/31، 31/21، 15، 12، 75/8، 9/3 درصد بود و موقعیت جغرافیایی 8/11 درصد از تغییرات آلودگی را توجیه می کرد. مطالعه حاضر نشان داد که ویروس آرتریت- آنسفالیت در استان خوزستان وجود دارد. بنابراین باید اقدامات کنترلی و پیش گیرانه مد نظر سیاست گذاران بهداشتی و دامداران قرار گیرد.