اثر بخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری بر کاهش اختلالات اولیه خواب و بهبود کیفیت زندگی پرستاران شیفت چرخشی

پژوهش حاضر با هدف تبیین تاثیر گروه درمانی شناختی- رفتاری در درمان اختلالات اولیه خواب و کیفیت زندگی پرستاران شیفت چرخشی انجام شد. این پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بر روی پرستاران بیمارستان ولیعصر (عج) ناجا انجام شد. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش از میان تمام پرستاران شیفت چرخشی بیمارستان، 30 نفر (مرد و زن) به عنوان نمونه، به روش تصادفی انتخاب و به دو گروه 15 نفره (کنترل و آزمایش) به صورت تصادفی تقسیم شدند و مداخله روی گروه آزمایشی صورت گرفت. برای جمع آوری داده ها از آزمونهای کیفیت خواب پیتزبورگ و کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته پژوهش حاضر نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای درمان تفاوت معناداری وجود دارد(001/0p<). به نحوی که میانگین نمرات اختلال خواب در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش یافت و میانگین نمرات کیفیت زندگی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد. براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که گروه درمانی شناختی رفتاری در بهبود اختلالات اولیه خواب و کیفیت زندگی پرستاران شیفت چرخشی موثر است.