گزارش فنی: مقایسه کارآمدی مدل های نیلسون اصلاح شده و اثر نسبی در پهنه بندی خطر زمین لغزش حوزه آبخیز سد پارسیان، استان فارس

حوزه آبخیز سد پارسیان در استان فارس، با توجه به شرایط زمین شناسی و اقلیمی خود، از دیدگاه خطر وقوع زمین لغزش از پتانسیل بالایی برخوردار است. وقوع زمین لغزش در این حوضه، معمولا با خسارت های زیادی همراه بوده، علاوه براین، رسوب زایی قابل ملاحظه ای را باعث می شود. از این رو، به منظور مدیریت و مهار بهینه این پدیده، دو مدل پهنه بندی خطر زمین لغزش در این حوضه توان سنجی شد. نخست، نقشه های پراکنش زمین لغزش ها، شیب، زمین شناسی، کاربری اراضی، پوشش گیاهی، جاده ها، آبراهه ها، گسل ها، هم باران و هم ارتفاع تهیه شد و سپس با استفاده از دو مدل نیلسون اصلاح شده و اثر نسبی، پهنه بندی خطر زمین لغزش انجام شد. به منظور مقایسه دو مدل و تعیین مدل کارآمدتر و مناسب تر برای حوضه، از دو تحلیل آماری جمع مطلوبیت و ضریب همبستگی استفاده شد. با توجه به نتایج پژوهش، مدل اثر نسبی با جمع مطلوبیت 0.001 و ضریب همبستگی 0.941 از مقبولیت و تناسب بالاتری برای پهنه بندی خطر زمین لغزش در حوزه آبخیز سد پارسیان برخوردار است.