ارزیابی آزمون های ناپارامتری در تغییرات کیفیت آب زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت مازندران)

بررسی روند تغییرات کیفیت آب زیرزمینی در برنامه ریزی و مدیریت پایدار منابع آب هر منطقه از اهمیت فراوانی برخوردار است. در این پژوهش روند تغییرات کیفی آب زیرزمینی دشت مازندران با استفاده از اطلاعات 24 حلقه چاه پیزومتری طی دوره آماری 1373-1389 تحلیل شد. بدین منظور از آزمونهای ناپارامتری مان_کندال و اسپیرمن جهت تحلیل روند استفاده گردید. قبل از انجام آزمون، اثر ضریب خودهمبستگی معنی دار مرتبه اول از سری داده ها حذف گردید. برای هر سری زمانی، شیب خط روند با استفاده از روش تخمین گر Senمحاسبه شد. متغیر های هیدروژئوشیمیایی مورد بررسی شامل مجموع کاتیون ها، مجموع آنیون ها، PH ، TH، EC ، TDS و SAR می باشد. نتایج شیب خط روند نشان داد روند تغییرات غلظت تمام متغیرهای کیفی آب زیرزمینی، در 43 درصد از متغیرها روبه کاهش ودر57 درصداز متغیرها رو به افزایش است. داد همچنین نتایج دو آزمون مان کندال و اسپیرمن بترتیب نشان داد بیشترین روند مثبت مربوط به متغیرEC (معادل56/3= Z) و متغیرکل مواد محلول (TDS) با آماره Z(7.14) می باشد. در مجموع نتایج نشان داد افزایش غلظت مواد شیمیایی و افت کیفی آب چاه های دشت مازندران درتمام ایستگاه های پیزومتری وجوددارد.