عامل های اثرگذار بر هم ارزش آفرینی دانشجویان جهت نهادینه سازی پایداری در ساختار دانشگاهی (مورد مطالعه: دانشگاه های کشاورزی و منابع طبیعی ایران)

فرایند هم ارزش آفرینی به عنوان موضوعی مبتنی بر کنش و ارتباط دو طرفه ی بین افراد، موضوعی کلیدی در سراسر شبکه مدیریت محسوب می شود. پژوهش های اخیر نیز، تاکید ویژه ای بر تعامل بین افراد در راستای هم ارزش آفرینی نموده اند. از این دیدگاه، تعامل بین افراد به سازماندهی منابع و ارزش های آن ها کمک شایان توجهی می کند. چرا که فرایند تبادل تجارب در فرایندهای تعاملی، زمینه ی شناسایی منابع را فراهم کرده و بسترهای لازم را برای همکاری به منظور ایجاد ارزش های مشترک طی فرایندهای تبادلی فراهم می کند. بر این پایه، هدف پژوهش حاضر که به روش مطالعه ی نظام مند و تحلیل های عمیق از مباحث مربوط به هم ارزش آفرینی انجام شد، شناسایی انگیزاننده های هم ارزش آفرینی در میان دانشجویان دانشگاه های کشاورزی و منابع طبیعی ایران جهت نهادینه سازی پایداری بود. یافته های حاصل از آمار توصیفی نشان داد که سطح هم ارزش آفرینی دانشجویان با اعضای هیات علمی در زمینه پایداری، در حد متوسط است (60/43 درصد از دانشجویان). یافته های تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که هفت عامل کیفیت تدریس با مقدار ویژه 479/9، حمایت مدیریتی با مقدار ویژه 762/6، سرمایه اجتماعی با مقدار ویژه 623/6، اعتماد به اعضای هیات علمی با مقدار ویژه 787/4، خودکارآمدی با مقدار ویژه 552/4، ارزش های حمایت زیست محیطی با مقدار ویژه 517/4، و زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات با مقدار ویژه 280/3 در مجموع 74/77 درصد از کل واریانس هم ارزش آفرینی دانشجویان با اعضای هیات علمی در جهت پایداری تبیین می کنند.