اثربخشی آموزش هوش اخلاقی بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

هوش اخلاقی یکی از متغیرهای مهم و تاثیرگذار در بسیاری از ویژگی های روانی از جمله بهزیستی روانشناختی است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش هوش اخلاقی بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر باغ ملک انجام شده است. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که روی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم دبیرستان های شهر باغ ملک در سال تحصیلی 97-1396 انجام شد. ابزار این پژوهش پرسشنامه 54 سوالی بهزیستی روانشناختی (Ryff) بود. پس از انتخاب تصادفی دو دبیرستان دخترانه و پسرانه، از میان کسانی که تراز کم تر از میانگین را کسب نمودند، تعداد 60 نفر به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. گروه مداخله هشت جلسه 90 دقیقه ای، آموزش گروهی هوش اخلاقی دریافت نمودند. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل و به وسیله نرم افزار SPSS 22 تجزیه و تحلیل شد. آزمون تی مستقل تفاوت معنی داری را بین میانگین بهزیستی روانشناختی در مرحله پیش آزمون، بین گروه های مداخله (24/19±210/60) و کنترل (26/33±20580) نشان نداد (1/60=t و 0/05<P). میانگین و بهزیستی روانشناختی در مرحله پس آزمون، در گروه مداخله 20/63±235/60 و کنترل 35/20±211/06 بود. پس از آموزش، تفاضل میانگین نمره بهزیستی روانشناختی در گروه های مداخله و کنترل تفاوت معنی داری نداشت (0/01≥p). نظر به تاثیر آموزش هوش اخلاقی بر افزایش معنی دار بهزیستی روانشناختی دانش آموزان و با توجه به نیاز جامعه به انسان های سالم، بانشاط و مولد، آموزش هوش اخلاقی به دانش آموزان توصیه می گردد.