بررسی میزان بیان miR-20a و miR-204 موثر بر اتوفاژی در سرطان سلول های غیر کوچک ریه

سرطان سلول ‏های غیرکوچک ریه(NSCLC) شایع‏ ترین نوع سرطان ریه و کشنده ‏ترین سرطان در سراسر جهان می‏ باشد. این بیماری اغلب در مراحل پیشرفته تشخیص داده می ‏شود. یکی از مکانیسم‏ های سیستم ایمنی برای مقابله با سلول‏ های سرطانی ریه، اتوفاژی می ‏باشد. اتوفاژی یک فرآیند کاتابولیکی حفاظت شده است که طی آن پروتئین ‏ها و اندامک ‏ها از طریق لیزوزوم حذف می‏ شوند. ‏microRNA ها، RNA های کوچک 22-19 نوکلئوتیدی بوده که به عنوان عوامل تنظیمی مهم در سلول، می ‏توانند به عنوان انکوژن یا سرکوبگر تومور در ایجاد سرطان ریه نقش داشته باشند. نقش miRNA ها در پیشرفت سرطان ریه با تنظیم ژن‏ های چندین پروتئین عملکردی مسیر اتوفاژی حائز اهمیت می ‏باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان بیان miR-204-5p و miR-20a موثر بر مسیر اتوفاژی در سرطان سلول‏های غیر کوچک ریه می‏باشد. در این مطالعه میزان بیان miR-20a و miR-204-5p توسط تکنیک Real-Time PCR کمی در 30 بیمار مبتلا به سرطان سلول‏ های غیرکوچک ریه بررسی گردید. ابتدا استخراج RNA از بافت ‏های توموری و نرمال انجام شد، پس از طراحی پرایمر اختصاصی برای RNA مرجع و miRNA‏‏ های مورد مطالعه، سنتز cDNA با استفاده از پرایمرهای ساقه-حلقه(stem-loop) اختصاصی miR-20a و miR-204-5p انجام شد و نتایج آن با روش 2-∆∆CT آنالیز شد. بر اساس آنالیز نتایج حاصل از qRT-PCR مشخص گردید که در نمونه های بافت توموری میزان بیان miR-20a در بیماران مبتلا به NSCLC، در مقایسه با بافت نرمال افزایش بیان و miR-204-5p کاهش بیان نشان می‏دهد. این تغییرات میزان بیان، miR-20a را به عنوان انکوژن و miR-204-5p را به عنوان سرکوبگر تومور مطرح می ‏کند. بنا بر این اندازه گیری سطح بیان miRNA‏های مورد مطالعه می ‏تواند بیومارکری جهت تشخیص و پیشرفت سرطان ریه سلول ‏های غیرکوچک و هم چنین زمینه ‏ای برای درمان هدفمند این سرطان باشد.