ارزیابی ارتباط روابط اکلوزالی و انواع مال اکلوژن در اختلالات مفصل گیجگاهی فکی در نوجوانان مشهدی

بیان مساله: در سالهای اخیر تعداد بیماران مبتلا به اختلالات مفصل گیجگاهی فکی در کودکان و نوجوانان افزایش یافته و تاکنون مطالعه ای پیرامون ارتباط روابط اکلوزالی و این اختلالات در بین نوجوانان شهر مشهد انجام نشده است.
مطالعه حاضر با بررسی ارتباط شاخصهای اکلوژن و مال اکلوژن باTemporomandibular Disorders (TMD) در نوجوانان شهر مشهد با دامنه سنی 14-11 سال انجام شد.
در این مطالعه توصیفی مقطعی، 1066 دانش آموز (533 پسر و 533 دختر) با دامنه سنی 14-11 سال (96/0±62/12 سال) از مناطق هفتگانه آموزش و پرورش شهر مشهد انتخاب شدند و مفصل گیجگاهی فکی آنها به طور کامل معاینه گردید. تمامی شاخصهای اکلوژن، شامل نوع سیستم دندانی، کلاس بندی Angle، انواع مال اکلوژن مانند کراس بایت، دیپ بایت، اپن بایت و انواع اکلوژن در حرکات طرفی، تماسهای زوردس در حرکت طرفی و پیشگرایی در این افراد بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمونهای آماری t، Logestic Regression، Chi-squire مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
میزان شیوع TMD، در مجموع 5/23% بود. بین نوع سیستم دندانی نوع کلاس بندی Angle و نوع اکلوژن در حرکات طرفی و وجود TMD ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت. در بین انواع مال اکلوژن، ارتباط آماری معنی داری بین TMD و Deep Over Bite وجود داشت (05 /0 P<). تماسهای پیش رس در حرکات طرفی در سمت Balancing ارتباط معنی داری با بروز TMD داشت (003/0=P).
در این مطالعه مهمترین عامل در ایجاد TMD در گروه بیمار در میان عوامل احتمالی مورد بررسی، تماس زودرس دندانی در سمت Balancing و پس از آن مال اکلوژن Deep Bite بود.