شباهت های ادراک شناختی بزرگسالان بر مبنای جنسیت

ادراک فضای شهری، اولین گام در جهت برقراری ارتباط فرد با محیط است و این شناخت، سبب شکل گیری تصویر ذهنی و در نتیجه آن نقشه شناختی از فضا می شود که جنسیت، گروه سنی و آشنایی با محیط تاثیر به سزایی در این فرآیند دارند. هدف از این مقاله شناخت شباهت های ادراک شناختی بزرگسالان بر مبنای جنسیت می باشد و به طور کلی از روش کیفی- تحلیلی برای انجام پژوهش استفاده شده است. بدین صورت که از روش کتابخانه ای- اسنادی برای گردآوری مبانی نظری، از روش مشاهده و بازدید میدانی جهت سنجش وضع موجود و از ابزار پرسش نامه و تکنیک نقشه شناختی جهت گردآوری داده های پژوهش استفاده شده است. گروه هدف تحقیق را زنان و مردان 64-15 سال تشکیل می دهند و حجم نمونه آماری تصادفی با فرمول کوکران 132 نفر محاسبه شده است. جهت تحلیل داده ها و استنتاج یافته های پژوهش نیز از روش آماری- کیفی برای تحلیل پرسش نامه ها و از تکنیک روی هم اندازی نقشه های شناختی جهت استنتاج شباهت های ادراکی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که چارچوب ادراکی مردان و زنان از فضا بر مبنای نشانه، راه و گره شکل می گیرد و لبه و محدوده، نقش موثری در تصویر ذهنی ترسیمی افراد ایفا نمی نماید. همچنین بازه های سنی مختلف به صورت دو به دو در ادراک نشانه مشابه یکدیگر می باشند؛ اما در بازه 28-15 سال، ادراک لبه متمایز از سایرین است. لازم به ذکر است ادراک کیفیت هایی چون محصوریت، تمایز و تنوع در دو جنسیت مشابه یکدیگر بوده است. همچنین 88 درصد از مردان و 86 درصد از زنان، نقشه های شناختی خود را با الگوی متوالی ترسیم نموده اند و هندسه فضایی ترسیمی توسط بازه های سنی مختلف نشان دهنده این است که 22 درصد افراد 64-15 سال براساس الگوی فضایی محیط را ادراک و ترسیم می نمایند.